jùn zhì
jùn liú
jùn jù
jùn bì
jùn chú
jùn tè
jùn liè
jùn zhuó
jùn jué
jùn jí
jùn ài
jùn yòng
jùn qiào
jùn zhèng
jùn guǐ
jùn bǎn
jùn bào
jùn céng
jùn jié
jùn dēng
jùn zhì
jùn chǎng
jùn yán
jùn dé
jùn mì
jùn xiǎn
jùn jié
jùn lǐng
jùn yào
jùn què
jùn jùn
jùn xiǎn
jùn zhì
jùn bī
jùn zǔ
jùn jiàn
jùn wēi
jùn mìng
jùn yán
jùn qiē
jùn gǔ
jùn lǎng
jùn kē
jùn qí
jùn wǎng
jùn xuē
jùn qū
jùn jiè
jùn zhí
jùn sù
jùn qīng
jùn bǐ
jùn jué
jùn yàn
jùn wén
jùn yì
jùn jí
jùn mào
jùn qiān
jùn lì
jùn cén
jùn zhuó
jùn yǔ
jùn miǎo
jùn è
jùn céng
jùn dǐ
jùn fǎ
jùn gù
jùn duǒ
jùn jī
jùn è
jùn bó
jùn xiù
jùn lú
jùn wěi
jùn bá
jùn yǎn
jùn zé
jùn shé
jùn cí
jùn tǐng
jùn wéi
jùn yǎ
jùn xíng
jùn mài
jùn fá
jùn sǒng
jùn gāo
jùn kè
jùn lì
jùn jì
jùn biāo
jùn lì
jùn xī
jùn sù
jùn gé
jùn jǔ
jùn wàng
jùn lùn
jùn xiá
jùn zhòng
jùn lì
jùn jí
jùn cí
jùn zhěng
jùn bǎn
jùn xiù
jùn kù
nào tǐng
gāng tǐng
dǎ tǐng
jiān tǐng
xiù tǐng
gū tǐng
jīn tǐng
áng tǐng
qí tǐng
yīng tǐng
lì tǐng
jìng tǐng
biāo tǐng
zhí tǐng
qiáng tǐng
shēn tǐng
shòu tǐng
jīng tǐng
yìng tǐng
chuāng tǐng
jùn tǐng
jīng tǐng
sān tǐng
shēn tǐng
qīng tǐng
kuān tǐng
qiān tǐng
yè tǐng
fāng tǐng
lù tǐng
tiān tǐng
jìng tǐng
sī tǐng
xiǎo tǐng
jìn tǐng
bǐ tǐng
gěng tǐng
⒈ 挺拔。
引《文选·张协＜七命＞》：“摇刖峻挺，茗邈苕嶢。”
吕延济注：“峻，高也；挺，出也。”
宋范成大《吴船录》卷上：“院有普贤阁，回环十七峰绕之。背倚白崖峰，右傍最高而峻挺者，曰呼应峰。”
挺拔高危的样子。
峻jùn(1)（形）（山）高大：～岭。(2)（形）严厉：严～。
挺读音：tǐng1.硬而直：笔～。～立。～然屹立（坚强地直立着）。
2.伸直或凸出（身体或身体的一部分）：～胸。～着脖子。
3.勉强支撑：他有病还硬～着上班。
4.特出；杰出：英～。～拔。
5.很：这花～香。他学习～努力。心里～不痛快的。
6.用于机枪。