xiàn xuě
hàn xuě
méi xuě
shū xuě
míng xuě
huā xuě
pò xuě
mǐ xuě
hóng xuě
hóng xuě
yù xuě
zhān xuě
yíng xuě
kē xuě
chǔ xuě
yún xuě
jiāng xuě
niè xuě
xiè xuě
lì xuě
shǔ xuě
jì xuě
jiàng xuě
dié xuě
zǎo xuě
tāng xuě
miàn xuě
tūn xuě
zǎi xuě
chāo xuě
shòu xuě
shǔ xuě
chū xuě
bìn xuě
kè xuě
hè xuě
yán xuě
chǐ xuě
huáng xuě
hè xuě
fān xuě
gān xuě
zhào xuě
lí xuě
qíng xuě
dié xuě
fēi xuě
lì xuě
bào xuě
sù xuě
pī xuě
huí xuě
hào xuě
niàng xuě
qín xuě
cháo xuě
huàn xuě
zuò xuě
xǐ xuě
fēng xuě
líng xuě
jī xuě
huá xuě
wò xuě
gǔ xuě
tián xuě
tà xuě
yuán xuě
bīng xuě
jìng xuě
xiōng xuě
qīng xuě
cù xuě
sōng xuě
lú xuě
cán xuě
bái xuě
kuài xuě
ruì xuě
zhāo xuě
shuāng xuě
míng xuě
dà xuě
biàn xuě
jiàng xuě
yān xuě
yǐng xuě
fèi xuě
hán xuě
pēn xuě
miàn xuě
zhǔ xuě
dòng xuě
ōu xuě
biàn xuě
là xuě
jiān xuě
dān xuě
yù xuě
kū xuě
bào xuě
yìng xuě
jī xuě
yǒng xuě
ái xuě
fēn xuě
fēn xuě
méi xuě
wù xuě
⒈ 犹白雪。喻洁白。
引南朝梁元帝《与萧咨议等书》：“化为金案，夺丽水之珍；变同珂雪，高玄霜之采。”
北魏贾思勰《齐民要术·常满盐花盐》：“花印二盐，白如珂雪，其味又美。”
明袁宏道《佛手岩至竹林寺记》：“尝梦至一山，纯玉，峯稜稜如珂雪。”
白雪。比喻洁白。
珂kē(1)（名）像玉的石头。(2)（名）马笼头上的装饰。
雪读音：xuě雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。