jiǎn lǐn
jiǎn chè
jiǎn hé
jiǎn shàn
jiǎn zuì
jiǎn shěng
jiǎn jìng
jiǎn chí
jiǎn shù
jiǎn jiǎ
jiǎn sù
jiǎn ruò
jiǎn kè
jiǎn tiě
jiǎn yàng
jiǎn xīn
jiǎn xuē
jiǎn jiàng
jiǎn suàn
jiǎn sè
jiǎn sǐ
jiǎn shé
jiǎn zhèn
jiǎn bàn
jiǎn bǐ
jiǎn cāng
jiǎn hào
jiǎn zào
jiǎn féi
jiǎn tài
jiǎn tuì
jiǎn shǎo
jiǎn chú
jiǎn yuē
jiǎn fù
jiǎn yín
jiǎn zì
jiǎn zào
jiǎn jià
jiǎn lè
jiǎn chǎn
jiǎn shuāi
jiǎn kè
jiǎn màn
jiǎn zāi
jiǎn děng
jiǎn yā
jiǎn jiàn
jiǎn suō
jiǎn báo
jiǎn xī
jiǎn fú
jiǎn huǐ
jiǎn kuī
jiǎn yuán
jiǎn jié
jiǎn fǎ
jiǎn hào
jiǎn qīng
jiǎn shā
jiǎn dī
jiǎn chù
jiǎn cáo
jiǎn sǔn
jiǎn shòu
jiǎn xíng
jiǎn tiào
jiǎn hù
jiǎn zhuāng
jiǎn miǎn
jiǎn què
jiǎn dòng
fá jié
jiǎn jié
pín jié
pí jié
duàn jié
bā jié
lì jié
xū jié
qìng jié
sī jié
bèi jié
dān jié
mó jié
kuàng jié
jìn jié
qiú jié
xuè jié
qū jié
qióng jié
qióng jié
láo jié
hé jié
shū jié
kuì jié
dān jié
fěng jié
kū jié
bēng jié
níng jié
hè jié
jué jié
qīng jié
gān jié
jiāo jié
zhǎn jié
gào jié
jí jié
shuāi jié
hào jié
kōng jié
jiǒng jié
kè jié
⒈ 减少，枯竭。
引《吕氏春秋·仲冬》：“水泉减竭，民多疾癘。”
高诱注：“阳气炕燥，故水泉减竭也。”
⒉ 衰竭。
引宋范仲淹《让观察使第三表》：“精力减竭，岂堪专为武帅，以图矢石之功？”
减jiǎn(1)（动）由原有数量中去掉一部分：削～｜～价｜五～三是二。（基本义）。(2)（动）降低；衰退：～色｜工作热情有增无～。
竭读音：jié竭jié（形）尽：～力｜力～声断｜取之不尽；用之不～。