xián mù
xián mín
xián qì
xián wēn
xián dōng
xián liáo
xián láo
xián yàn
xián zuǒ
xián shì
xián zūn
xián qī
xián jié
xián cāo
xián jùn
xián cí
xián huì
xián jí
xián jié
xián rén
xián cái
xián péng
xián kuài
xián zhòng
xián wáng
xián shū
xián fàn
xián wǔ
xián dá
xián liàng
xián dù
xián shū
xián lì
xián qīn
xián hòu
xián shǒu
xián lìng
xián bèi
xián jùn
xián shí
xián shèng
xián fān
xián jiāng
xián mèi
xián dé
xián zhě
xián yì
xián chén
xián pì
xián hǎo
xián mén
xián huì
xián xiàng
xián chuán
xián yùn
xián ǒu
xián yì
xián kuā
xián píng
xián shèng
xián kǔn
xián gōng
xián lù
xián xiào
xián zhé
xián chēng
xián jùn
xián zhòng
xián mán
xián kě
xián huì
xián fǔ
xián bó
xián míng
xián hòu
xián dòu
xián hé
xián yùn
xián cóng
xián dì
xián guī
xián guān
xián bǐ
xián míng
xián zǎi
xián shǒu
xián yǒng
xián máo
xián jiē
xián shàn
xián huò
xián kē
xián zhì
xián gē
xián cái
xián liáng
xián zǐ
xián jūn
xián néng
xián láng
xián shì
xián fū
xián xīng
xián yuàn
xián líng
xián qīng
xián háo
xián měi
yōu liáng
jiā liáng
jùn liáng
jìn liáng
zhēn liáng
jiā liáng
qiáng liáng
jùn liáng
fāng liáng
míng liáng
jiān liáng
xián liáng
dūn liáng
nài liáng
jùn liáng
duān liáng
jùn liáng
qū liáng
jí liáng
gǎi liáng
wù liáng
dēng liáng
wēn liáng
jǐn liáng
qīng liáng
róu liáng
hé liáng
wáng liáng
tiān liáng
rèn liáng
cái liáng
qián liáng
xiù liáng
guó liáng
chún liáng
zhì liáng
láo liáng
qiān liáng
qǐ liáng
píng liáng
dōu liáng
chún liáng
gōng liáng
gāo liáng
tiáo liáng
bù liáng
jùn liáng
nú liáng
shàn liáng
yóu liáng
chún liáng
lián liáng
cū liáng
fàng liáng
wéi liáng
sān liáng
shèng liáng
wú liáng
bāng liáng
jīng liáng
zhōng liáng
cóng liáng
xuǎn liáng
cí liáng
xùn liáng
jiān liáng
dān liáng
xián liáng
cái liáng
(.好工具)贤良xiánliáng
(1) 有德行的人;才德兼备的人
英able and virtuous man;be able and virtuous⒈ 有德行才能。
引《汉书·孔光传》：“退去贪残之徒，进用贤良之吏。”
《儿女英雄传》第四十回：“再説咧，你姐儿俩还这么贤良呢！”
草明《乘风破浪》二十：“只因这位雍容大度的贤良的妻子的一句话，使宋紫峰进退两难。”
⒉ 有德行才能的人。
引《周礼·地官·师氏》：“教三行：一曰孝行，以亲父母；二曰友行，以尊贤良；三曰顺行，以事师长。”
贾公彦疏：“二曰友行以尊贤良者，此行施於外人，故尊事贤人良人，有德之士也。”
《后汉书·伏隆传》：“任用贼臣，杀戮贤良。”
明蒋一葵《长安客话·黄金台》：“百里贤良聚，千秋霸业开。”
⒊ 古代选拔统治人才的科目之一。由郡国推举文学之士充选。亦为“贤良文学”、“贤良方正”的简称。
引汉武帝《贤良诏》：“贤良明於古今王事之体，受策察问，咸以书对，著之于篇，朕亲览焉。”
宋高承《事物纪原·学校贡举·贤良》：“汉唐逮宋，取士之制，有贤良方正、茂才异等六科，谓之制举，亦曰大科，通谓之贤良。其制盖自汉文帝始。”
金董解元《西厢记诸宫调》卷三：“祖宗非佌佌，也非是庶民白屋，不袭门荫，应中贤良科举。”
有才华、有德行。
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
良读音：liáng良liáng(1)（形）好：优～｜～好｜善～｜～药苦口｜～策｜～辰。(2)（名）善良的人：除暴安～。(3)（副）很：～久｜获益～多｜用心～苦。(4)（Liánɡ）姓。