jī zú
jī xiān
jī zhǎng
jī yè
jī chōng
jī nán
jī zhào
jī gǎo
jī zhù
jī huǐ
jī tuò
jī jū
jī shāng
jī chuān
jī zhuàng
jī xù
jī shé
jī jiá
jī pī
jī jìng
jī fǒu
jī wèng
jī bì
jī diāo
jī fèn
jī biān
jī tiě
jī shǒu
jī bāng
jī mǎ
jī dòng
jī pū
jī yuán
jī chuáng
jī fǒu
jī kǎo
jī jiān
jī shǎng
jī yuè
jī fǔ
jī pēng
jī ōu
jī tài
jī duàn
jī cì
jī è
jī bì
jī yī
jī fā
jī fú
jī zhá
jī shuǐ
jī jiù
jī miè
jī zhōng
jī qín
jī méng
jī gǔ
jī jìng
jī tuì
jī wán
jī kòu
jī gǔ
jī zhēn
jī bó
jī luò
jī péng
jī diǎn
jī jū
jī chuáng
jī zhēng
jī kuì
jī xiá
jī zhù
jī wèi
jī pái
jī jué
jī qiú
jī bāo
jī zhòng
jī jū
jī qiú
jī shè
jī kòu
jī chù
jī yīng
jī chán
jī dǎ
jī qìng
jī wēi
jī rǎng
jī tuō
jī jí
jī chī
jī jié
jī zhào
jī kuǎ
jī mián
jī zhú
jī jūn
jī jiàn
jī jí
jī lì
jī fú
jī xū
jī mù
jī gǔ
jī duó
jī póu
jī bó
jī qiē
jī gé
jī bài
jī bō
jī bēng
jī zhàng
jī gōng
jī pò
jī zhǎn
yòu méng
yōu méng
kōng méng
mí méng
zhōng méng
gū méng
fēng méng
mì méng
cōng méng
bāo méng
héng méng
míng méng
wú méng
fēng méng
zhān méng
mián méng
chōng méng
kè méng
zhòng méng
duān méng
mí méng
bāo méng
wēi méng
miè méng
kēng mēng
wěng méng
àn méng
bèi méng
yǎng méng
wū méng
fā mēng
dūn méng
rú méng
biǎo méng
guī méng
biāo méng
chán méng
huì méng
tóng méng
sōng méng
xùn méng
kùn méng
diǎn méng
hóng méng
jì méng
miè méng
dùn méng
bù méng
jǐn méng
qǐ méng
mò méng
mǔ méng
zhuāng méng
jiǎng méng
jī méng
dà méng
yǔ méng
mào méng
dōng méng
hé méng
chén méng
yǎo méng
wán méng
jùn méng
bái méng
kōng méng
ā méng
píng méng
hòng méng
kāi méng
tài méng
lóng méng
zhuān méng
yù méng
gǔ méng
zhē méng
lài méng
mò méng
nèi měng
chéng méng
xìng méng
què méng
máng mēng
hūn mēng
kōng méng
yú méng
tóng méng
yīn méng
qī méng
míng méng
jī méng
bì méng
féng méng
hún méng
míng méng
xiā mēng
tuō méng
míng méng
fù méng
jiàng méng
qǐ méng
hùn mēng
mái méng
duō méng
hóng méng
yù méng
⒈ 发蒙；启蒙。
引《易·蒙》：“上九，击蒙。不利为寇，利御寇。”
王弼注：“击去童蒙，以发其昧。”
击，一本作“繫”。 唐杜甫《寄司马山人十二韵》：“道术曾留意，先生早击蒙。”
明宋濂《育王禅师裕公三会语录序》：“其言之也，欲击蒙於当时，其传之也，将泽物於后世。”
章炳麟《代议然否论》：“独以击蒙讲武之学隶政官者，由强迫教育为在官所有事。”
击jī(1)（动）打；敲打：～鼓｜～掌｜旁敲侧～。(2)（动）攻打：袭～｜游～｜声东～西。(3)（动）碰；接触：冲～｜撞～｜目～（亲眼看见）。
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。