sōng méng
wú méng
míng méng
kè méng
héng méng
hùn mēng
yǎo méng
míng méng
yǔ méng
biāo méng
míng méng
mián méng
zhòng méng
duān méng
bái méng
wěng méng
mào méng
yù méng
lóng méng
mì méng
bù méng
cōng méng
tuō méng
dūn méng
zhān méng
yōu méng
hé méng
guī méng
hóng méng
nèi měng
diǎn méng
jī méng
yú méng
xìng méng
dùn méng
chōng méng
huì méng
jiǎng méng
mǔ méng
bāo méng
mái méng
chén méng
xùn méng
mí méng
dōng méng
àn méng
wū méng
píng méng
zhuān méng
dà méng
kùn méng
què méng
bèi méng
miè méng
hòng méng
yǎng méng
mí méng
kōng méng
hún méng
ā méng
duō méng
chán méng
hóng méng
jǐn méng
gū méng
zhuāng méng
tóng méng
tóng méng
fù méng
yòu méng
tài méng
rú méng
kōng méng
wēi méng
kāi méng
fēng méng
jiàng méng
fā mēng
wán méng
kēng mēng
máng mēng
mò méng
féng méng
qī méng
miè méng
jùn méng
fēng méng
qǐ méng
biǎo méng
mò méng
xiā mēng
míng méng
gǔ méng
chéng méng
hūn mēng
kōng méng
zhōng méng
yīn méng
qǐ méng
jì méng
yù méng
lài méng
bāo méng
zhē méng
jī méng
bì méng
⒈ 中药紫参的别名。
引明李时珍《本草纲目·草一·紫参》：“紫参、王孙，并有牡蒙之名。古方所用牡蒙，多是紫参也。”
⒉ 中药王孙的别名。一名黄昏。
引宋王应麟《困学纪闻·小学》：“《急就篇》：‘牡蒙，一名黄昏。’ 后山诗‘黄昏汤’疑即此也。”
明李时珍《本草纲目·草一·王孙》﹝集解﹞：“陶弘景曰：‘今方家皆呼为黄昏，云牡蒙，市人少识者。’ 苏恭曰：‘按陈延之《小品方》，述《本草》牡蒙一名王孙。 徐之才《药对》有牡蒙无王孙。此则一物明矣。’……但古方所用牡蒙，皆为紫参；后人所用牡蒙，乃王孙非紫参也，不可不辨。”
牡mǔ（形）雄性的：～蛎｜～牛｜～麻。
蒙读音：mēng,méng,měng[ méng ]1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。