tíng gé
tíng jū
tíng hòu
tíng guǎn
tíng yì
tíng xiè
tíng jué
tíng sì
tíng jǐng
tíng yù
tíng suì
tíng zhàng
tíng zuǒ
tíng gāo
tíng zhǔ
tíng gāo
tíng mín
tíng jiǎo
tíng rán
tíng tóng
tíng shù
tíng sāi
tíng wǔ
tíng tíng
tíng hù
tíng hóu
tíng gāo
tíng hòu
tíng duì
tíng rèn
tíng tíng
tíng tóng
tíng zi
tíng cháng
tíng lì
tíng fù
tíng bó
tíng bì
tíng yóu
tíng xuān
tíng jú
tíng zhāng
tíng chǎng
tíng zào
fǔ xiè
bīng xiè
yàn xiè
qǐ xiè
tíng xiè
shuǐ xiè
wǔ xiè
tái xiè
huā xiè
qín xiè
lóu xiè
lí xiè
chí xiè
guān xiè
xuān xiè
wén xiè
gù xiè
yuè xiè
fēng xiè
gōng xiè
yáo xiè
xuān xiè
xiāng xiè
jiǒng xiè
biàn xiè
yáo xiè
fēng xiè
chǔ xiè
⒈ 亭阁台榭。
引南朝齐谢朓《三日侍宴曲水代人应诏》诗：“极望天渊，曲阻亭榭。”
唐冯贽《云仙杂记》卷四：“霍定与友生游曲江，以千金募人窃贵族亭榭中兰花插帽。”
清龚自珍《调笑》词之一：“花下，花下，金碧朝阳亭榭。”
亭阁台榭。
亭tíng(1)（名）本义：盖在路旁或花园里供人休息用的建筑物；大多有顶无墙：盖在路旁或花园里供人休息用的建筑物；大多有顶无墙(2)形状像亭子的小房子：书～｜岗～。(3)适中；均匀：～午。
榭读音：xiè榭xiè（名）建筑在台上的房屋：水～｜歌台舞～。