hé jìng
hé diào
hé lì
hé lù
hé xián
hé bǐ
hé shí
hé qīng
hé ān
hé xián
hé lìng
hé yìng
hé hú
hé luán
hé qiū
hé xīn
hé shàng
huò wán
hé sòng
hé bì
hé fú
hé mén
hé mù
hé jiù
hé hé
hé mù
hé zhèng
hé dǐng
hé ruò
hé shù
hé shang
hé míng
hé jú
hé yù
hé gē
hé huǎn
hé yì
hé měi
hé yè
hé líng
hé wǎn
hé zhì
hé zhì
hé mǎi
hé chóu
hé luó
hé qiū
hé shēng
hé shòu
hé mǐ
hé duàn
hé qǔ
hé zá
hé gū
hé jiǎn
hé xié
hé měi
hé gù
hé yī
hé chàng
hé huān
hé xù
hé gē
hé fēng
hé yǒu
hé fù
hé shēng
hé jiān
hé lǐ
hé ǎi
hé yù
hé shì
hé shuǎng
hé nán
hé dá
hé pín
hé xùn
hé róu
hé tóng
hé chún
hé shì
hé dàn
hé lì
hé yī
hé jiǔ
hé huì
hé shī
hé wèi
hé shuò
hé tán
hé xǐ
hé zhōng
hé zhǐ
hé chǎng
hé tuì
hé mù
hé tí
hé liáng
hé shèng
hé qià
hé gēng
hé rén
hé yǎ
hé jūn
hé biǎo
hé lǐ
hé kǒu
hé gòng
hé miǎn
hé yì
hé xié
hé ài
hé róng
hé yòu
hé hǎi
hé hé
hé wù
hé tōng
hé pǔ
hé cuì
hé xī
hé hǎo
hé yùn
hé jí
hé suí
hé méng
hé nán
hé shén
hé mèi
hé rú
hé qí
hé nuó
hé chōng
hé lǎng
hé biǎn
hé xuán
hé jūn
hé nuǎn
hé lí
hé héng
hé luō
hé qǔ
hé xuān
hé lì
hé fó
hé zhòng
hé nào
hé píng
hé fān
hé pú
hé yù
hé sú
hé níng
hé qí
hé xiù
hé xùn
hé yí
hé shùn
hé chuò
hé yì
hé shì
hé luán
hé jǐn
hé zhì
hé jū
hé gù
hé yī
hé huì
hé bǎo
hé fēng
hé hǒng
hé yù
hé hūn
hé tì
hé gǔ
hé què
hé ruǎn
hé ǎi
hé jià
hé xié
hé duó
hé shì
hé shàn
hé gān
hé kǎi
hé qiān
hé yuē
hé qi
hé rǎo
hé jìng
hé fèng
hé lín
hé jié
hé jí
hé qī
hé hòu
huó ní
huò yào
hé guāng
hé suí
hé mín
hé sì
hé xūn
hé qīn
hé tóu
hé yǔ
hé wén
hé chéng
hé jǐng
hé guó
hé gōng
hé shùn
hé jì
hé shuō
hé bù
hé jiě
hé yù
hé yuè
wèi jí
diào jí
fǎng jí
shī jí
xiū jí
fǔ jí
jiàng jí
jiǎn jí
ān jí
cǎi jí
shōu jí
xiāng jí
rǒng jí
níng jí
huà jí
fǔ jí
huái jí
dìng jí
biān jí
tè jí
jiào jí
yǔn jí
hé jí
bǔ jí
xiào jí
rǒng jí
luó jí
wán jí
gòu jí
zhāo jí
zhuàn jí
jiū jí
suí jí
qí jí
póu jí
lùn jí
chái jí
zhuāng jí
jiǎn jí
bǐ jí
zuò jí
sōu jí
zhuān jí
zhuàn jí
sōu jí
⒈ 和睦团结。
引《管子·五辅》：“举错得，则民和辑；民和辑，则功名立矣。”
《淮南子·本经训》：“世无灾害，虽神无所施其德；上下和辑，虽贤无所立其功。”
唐白居易《除李逊克兆尹制》：“威惠所加，罔不和辑。”
宋叶适《江陵府修城记》：“其后吏慢因循，以为幸其人之和辑，可以坐镇。”
⒉ 指与他人、他族等和睦相处。
引《汉书·晁错传》：“陇西之吏……和辑士卒，底厉其节。”
《续资治通鉴·元成宗大德五年》：“帝亦以奇尔济苏不能和辑高丽，遂罢征东行省。”
1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。
辑读音：jí辑jí(1)（动）编辑；辑录。(2)（量）整套书籍、资料等按内容或发表先后次序分成的各个部分：新闻简报第一～｜这部丛书分为十～；每～五本。