hé róng
hé shùn
hé wén
hé wù
hé biǎn
huó ní
hé lǐ
hé lù
hé líng
hé xīn
hé yùn
hé suí
hé shī
hé huì
hé qǔ
hé chōng
hé shì
hé jìng
hé xuán
hé shàn
hé sú
hé jiǎn
hé hūn
hé ài
hé rén
hé ruǎn
hé xǐ
hé yǔ
hé huān
hé sòng
hé pú
hé dàn
huò yào
hé qǔ
hé yí
hé shàng
hé shì
hé zhòng
hé kǒu
hé yì
hé yù
hé zhì
hé luó
hé qiū
hé shēng
hé tì
huò wán
hé xùn
hé jǐng
hé gān
hé mín
hé míng
hé sì
hé xùn
hé yù
hé yī
hé xī
hé chàng
hé cuì
hé qià
hé chún
hé luán
hé yī
hé shèng
hé ǎi
hé chǎng
hé duàn
hé ān
hé jiù
hé suí
hé mù
hé yù
hé kǎi
hé hú
hé nuó
hé tōng
hé chéng
hé hǎo
hé xuān
hé shuǎng
hé qi
hé fēng
hé mèi
hé fó
hé gòng
hé gē
hé měi
hé yǒu
hé wǎn
hé zhì
hé què
hé hǎi
hé jì
hé duó
hé jiě
hé qīn
hé měi
hé shì
hé shì
hé gē
hé yòu
hé jià
hé tán
hé shùn
hé jié
hé xián
hé gù
hé qīng
hé bǎo
hé dǐng
hé xù
hé yè
hé jǐn
hé rú
hé qiū
hé shang
hé pǔ
hé rǎo
hé biǎo
hé zhì
hé wèi
hé yuè
hé xié
hé gǔ
hé huì
hé jú
hé gōng
hé xié
hé níng
hé píng
hé yù
hé xūn
hé nào
hé fù
hé lì
hé gū
hé lì
hé yǎ
hé ǎi
hé yuē
hé lì
hé mù
hé fú
hé yù
hé fēng
hé hǒng
hé hé
hé shí
hé jiǔ
hé zhǐ
hé jí
hé gù
hé shù
hé gēng
hé miǎn
hé lǐ
hé tóu
hé lǎng
hé nuǎn
hé fèng
hé tóng
hé liáng
hé shén
hé jìng
hé diào
hé mù
hé bù
hé ruò
hé nán
hé mén
hé yìng
hé jí
hé zá
hé chuò
hé héng
hé lí
hé fān
hé jū
hé yī
hé shuō
hé xián
hé luō
hé zhōng
hé qiān
hé yì
hé qí
hé róu
hé huǎn
hé guāng
hé bǐ
hé shòu
hé xiù
hé pín
hé tí
hé tuì
hé nán
hé lín
hé luán
hé dá
hé yì
hé hòu
hé jūn
hé hé
hé guó
hé qí
hé bì
hé jiān
hé méng
hé jūn
hé mǎi
hé qī
hé lìng
hé mǐ
hé zhèng
hé chóu
hé xié
hé shēng
hé shuò
suān zhōng
chū zhōng
chóng zhōng
biǎn zhōng
cái zhōng
nèi zhōng
tǎn zhōng
jiǎn zhōng
cí zhōng
fǎn zhōng
yòu zhōng
jié zhōng
zhé zhōng
chì zhōng
yóu zhōng
qiān zhōng
jiàn zhōng
pōu zhōng
qīng zhōng
wǔ zhōng
shì zhōng
rè zhōng
kǔn zhōng
hé zhōng
cùn zhōng
wēi zhōng
nuò zhōng
tiān zhōng
yǐn zhōng
jī zhōng
kǔ zhōng
shì zhōng
yuān zhōng
chén zhōng
shēn zhōng
guāi zhōng
dān zhōng
de zhōng
cuò zhōng
liàng zhōng
(.好工具)和衷hézhōng
(1) 和睦同心
英join hands⒈ 和善。
引《书·皋陶谟》：“同寅协恭和衷哉。”
孔传：“衷，善也。以五礼正诸侯，使同敬合恭而和善。”
后多以“和衷”指和睦同心。 《宋史·吴潜传》：“﹝陛下﹞明詔二三大臣，和衷竭虑，力改絃辙，收召贤哲，选用忠良。”
《明史·邹元标传》：“臣谓今日急务，惟朝臣和衷而已。”
清龚自珍《上大学士书》：“欲名实之符，莫如添汉侍读一员，在厅掌印，与满侍读和衷办事。”
蔡元培《在北大话别会之演说词》：“校中组织很周密，职员办事很能和衷……我没有什么不放心的事了。”
1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。
衷读音：zhōng衷zhōng(1)（形）内心：～肠｜～心。(2)同“中”。见〔折中〕。