yǐ tīng
yǐ wén
yǐ gài
yǐ lún
yǐ tiān
yǐ héng
yǐ shēng
yǐ mǎ
yǐ shì
yǐ mí
yǐ ráo
yǐ shàn
yǐ qīng
yǐ páng
yǐ zhào
yǐ lán
yǐ guō
yǐ zǐ
yǐ jié
yǐ zhòng
yǐ chǔ
yǐ tuō
yǐ báo
yǐ shā
yǐ shì
yǐ lú
yǐ xī
yǐ yáng
yǐ bàng
yǐ bàn
yǐ mén
yǐ lài
yǐ rèn
yǐ fù
yǐ tuō
yǐ dié
yǐ rén
yǐ bài
yǐ lǘ
yǐ gē
yǐ wàng
yǐ zhàng
yǐ yù
yǐ fú
yǐ zhōu
yǐ jiè
yǐ ài
yǐ miǎn
yǐ zuò
yǐ dà
yǐ qióng
yǐ shì
yǐ zuì
yǐ ěr
yǐ kuí
yǐ dài
yǐ chuāng
yǐ yún
yǐ lì
yǐ zhào
yǐ yáng
yǐ kào
yǐ quàn
yǐ lán
yǐ qiáng
yǐ nì
yǐ dié
yǐ huò
yǐ chéng
yǐ bì
yǐ kuò
yǐ yíng
yǐ kǎn
yǐ cuì
yǐ xǐ
yǐ wēi
yǐ pí
yǐ xǐ
jié kuí
jù kuí
lún kuí
cóng kuí
dà kuí
yǐ kuí
xiōng kuí
shěng kuí
hé kuí
yuán kuí
fā kuí
duì kuí
xióng kuí
wén kuí
zuì kuí
wú kuí
jīng kuí
lù kuí
duó kuí
qú kuí
dào kuí
yà kuí
zhàn kuí
guō kuí
gāo kuí
lǐ kuí
gēn kuí
lián kuí
huì kuí
qí kuí
dǎng kuí
cáo kuí
wǎi kuí
jiǔ kuí
bā kuí
fèn kuí
dǎng kuí
yù kuí
dōu kuí
dòu kuí
fù kuí
shī kuí
tíng kuí
dào kuí
huò kuí
liú kuí
diàn kuí
wǔ kuí
sòng kuí
háo kuí
lǜ kuí
shì kuí
xiā kuí
gēng kuí
lěi kuí
xiā kuí
tóu kuí
huā kuí
qiú kuí
tiān kuí
zhèng kuí
lún kuí
wáng kuí
⒈ 怪僻；独特而不合于俗。
引《荀子·修身》：“倚魁之行，非不难也，然而君子不行，止之也。”
杨倞注：“倚，奇也。‘奇’读为‘奇偶’之‘奇’……魁，大也。倚、魁皆谓偏僻狂怪之行。”
王先谦集解引郝懿行曰：“倚与奇，魁与傀，俱声近假借字。奇傀，言其事譎觚不常也。”
章炳麟《镏永图传》：“乃欲拨弃旧业，习倚魁之言。”
倚yǐ(1)（动）靠着：～门而望｜～马千言。(2)（动）仗恃：～势欺人｜～老卖老。(3)（形）〈书〉偏；歪：不偏不～。
魁读音：kuí魁kuí(1)（形）为首的；居第一位的：罪～｜夺～｜花～。(2)（形）（身体）高大：～梧。(3)（名）魁星；北斗七星中形成斗形的四颗星。