qín qǔ
qín chéng
qín diào
qín hǎo
qín chuáng
qín diào
qín shū
qín sè
qín shì
qín yǐn
qín cái
qín tóng
qín cè
qín zūn
qín dào
qín zhù
qín kè
qín hè
qín jiàn
qín zūn
qín yīn
qín lǐ
qín shī
qín zhì
qín yàn
qín ruǎn
qín chuí
qín zūn
qín hú
qín gōng
qín cāo
qín xiè
qín pǔ
qín yì
qín chóng
qín sī
qín xián
qín tái
qín yǐn
qín xù
qín xīn
qín dé
qín gāo
qín yán
qín qù
qín zhěn
qín yùn
qín huī
qín xuān
qín àn
qín shāng
qín gē
qín náng
qín chuān
qín táng
qín jiàn
qín zhěn
qín yì
qín zhī
qín xī
qín jǐ
qín shì
qín jiǎ
liáo hè
wèi hè
mù hè
yī hè
luán hè
kòng hè
pēng hè
jià hè
huī hè
qī hè
shēng hè
yù hè
kuà hè
bié hè
ruì hè
tuó hè
yì hè
méi hè
shuǐ hè
fèng hè
líng hè
hǎi hè
xiǎng hè
shā hè
qín hè
jī hè
lí hè
huáng hè
guǎ hè
sōng hè
qí hè
hú hè
xuán hè
yě hè
xiǎng hè
fēng hè
lù hè
yù hè
fǎng hè
dú hè
yún hè
jīng hè
guàn hè
diào hè
huà hè
fēng hè
chǒng hè
chóng hè
hóng hè
xiān hè
diào hè
lóng hè
gǎo hè
shòu hè
qīng hè
xuān hè
gū hè
guī hè
shǐ hè
xuě hè
bái hè
shuāng hè
guī hè
chú hè
yuán hè
⒈ 琴与鹤。古人常以琴鹤相随，表示清高、廉洁。
引唐郑谷《赠富平李宰》诗：“夫君清且贫，琴鹤最相亲。”
五代齐己《寄镜湖方干处士》诗：“闻君与琴鹤，终日在渔船。”
清赵翼《奉命出定镇安》诗：“剧郡剑牛覘吏绩，传家琴鹤本官箴。”
琴qín(1)（名）古琴。(2)（名）某些乐器的统称；如钢琴、提琴、胡琴等：～键｜～师｜古～。
鹤读音：hè鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。