fáng wō
fáng shān
fáng chē
fáng guān
fáng zhēng
fáng wàng
fáng chà
fáng xíng
fáng jīn
fáng xià
fáng yǔ
fáng mù
fáng lián
fáng tiē
fáng mín
fáng yè
fáng qì
fáng láng
fáng fēn
fáng shì
fáng zhuàng
fáng nèi
fáng fèn
fáng líng
fáng mò
fáng qīn
fáng qián
fáng bān
fáng zhí
fáng yuàn
fáng wéi
fáng dì
fáng xīn
fáng miào
fáng shū
fáng tú
fáng gǎo
fáng shù
fáng wéi
fáng huáng
fáng lè
fáng dōng
fáng juān
fáng yù
fáng tóu
fáng wò
fáng jiān
fáng lóng
fáng zú
fáng xiù
fáng kè
fáng zi
fáng dù
fáng piào
fáng chǎn
fáng láo
fáng kē
fáng shěng
fáng sì
fáng cháng
fáng tà
fáng lǎo
fáng yǒu
fáng yàn
fáng lóng
fáng lù
fáng xīng
fáng ào
fáng chǎn
fáng guǎn
fáng jiān
fáng sì
fáng hù
fáng zū
fáng shī
fáng kuí
fáng lián
fáng cí
fáng jī
fáng wéi
fáng lèi
fáng fú
fáng shì
fáng jì
fáng gǎi
fáng mén
fáng zhǔ
fáng shè
fáng wèi
fáng wò
fáng jiàn
fáng zhǎn
fáng wū
fáng zhōng
fáng lìn
fáng xiōng
fáng yàn
fáng kǎo
fáng shēng
fáng zǔ
fáng cóng
fáng yǒu
fáng xíng
fáng yán
fáng líng
qiū wéi
gōng wéi
jiǎng wéi
zhōng wéi
huáng wéi
láng wéi
fáng wéi
hǔ wéi
kǔn wéi
lún wéi
chū wéi
xuān wéi
qǐ wéi
dōng wéi
zǐ wéi
mén wéi
duān wéi
chǔ wéi
huì wéi
gāo wéi
lǐ wéi
suǒ wéi
fěn wéi
shěng wéi
quán wéi
shì wéi
rù wéi
suǒ wéi
cáo wéi
héng wéi
qīn wéi
běi wéi
gòng wéi
jīng wéi
zhòng wéi
chūn wéi
liǎng wéi
cí wéi
kǔn wéi
yù wéi
huáng wéi
jiāo wéi
jìn wéi
kǔn wéi
kǎi wéi
nán wéi
tóng wéi
guī wéi
cí wéi
hè wéi
fèng wéi
⒈ 室宇；宫庭。
引汉桓宽《盐铁论·取下》：“从容房闈之閒，垂拱持案食者，不知蹠耒躬耕者之勤也。”
《后汉书·宦者传序》：“邓后以女主临政，而万机殷远，朝臣国议，无由参断帷幄，称制下令，不出房闈之閒，不得不委用刑人，寄之国命。”
⒉ 见“房幃”。
宫中的小门。
房fáng(1)（名）屋子、房间：楼～。(2)（名）结构或作用类似房子的东西：蜂～。(3)（名）旧称家族的一支：长～。(4)（名）二十八宿之一。(5)（量）用于家属：两～儿媳妇。
闱读音：wéi闱wéi(1)（名）宫的侧门。(2)（名）科举时代称考场。