chù zhǎng
xù jī
xù chǎn
chù sheng
chù ài
xù mù
chù nù
chù chù
chù wù
xù yǎng
chù tú
chù ěr
chù háo
chù niè
chù qiè
chù cáng
chù yǎn
chù rén
chù yuàn
chù féi
chù jù
chù dào
chù qī
chù mín
chù huì
chù zhǒng
chù jì
xù chǎn
chù zhì
chù zhěn
chù juàn
chù lán
chù cái
chù qún
chù huǒ
chù jūn
chù fèn
chù fā
chù lì
chù yì
chù jiā
chù hèn
xù yì
chù sheng
chù xuè
chù dé
chù yì
fú jù
jī jù
qī jù
lián jù
jiū jù
pù jù
páng jù
tún jù
huān jù
shōu jù
hǎi jù
tuán jù
sēn jù
chǔ jù
shēng jù
wéi jù
zào jù
yī jù
póu jù
suí jù
xù jù
yān jù
cù jù
yuān jù
xiǎo jù
yōng jù
wěi jù
bìng jù
líng jù
qī jù
píng jù
chóng jù
cù jù
tuán jù
sì jù
zī jù
liáng jù
shàn jù
fēng jù
huān jù
jiū jù
qí jù
zhāo jù
lí jù
yǐ jù
jiū jù
chù jù
huán jù
yàn jù
zhù jù
zōu jù
kuài jù
póu jù
kuài jù
xiāng jù
nián jù
xùn jù
pú jù
hé jù
zhōng jù
bì jù
qún jù
shì jù
wù jù
dòu jù
póu jù
guān jù
jiǎng jù
shào jù
huān jù
jí jù
bī jù
cuán jù
còu jù
chéng jù
hòng jù
guī jù
mí jù
huì jù
wén jù
diào jù
lù jù
fán jù
gòng jù
duī jù
xù jù
lèi jù
yì jù
yùn jù
fǔ jù
yòu jù
wán jù
jūn jù
pián jù
yàn jù
sàn jù
huān jù
níng jù
yǒng jù
lóng jù
zhēng jù
zāng jù
liǎn jù
zhōu jù
tān jù
jīn jù
suō jù
cuì jù
yōu jù
cháo jù
huì jù
lì jù
shǔ jù
bǎo jù
juàn jù
tún jù
diàn jù
xiào jù
wù jù
lín jù
bù jù
chóng jù
yóu jù
xīng jù
cún jù
cūn jù
niǎo jù
cáo jù
cóng jù
yíng jù
yù jù
gǎi jù
xī jù
yún jù
sān jù
jié jù
xiāng jù
yì jù
⒈ 积储；积累。
引《周礼·地官·委人》：“委人掌敛野薪芻，凡疏材木材，凡畜聚之物。”
孙诒让正义：“畜即蓄之叚字。 《説文·艸部》云：‘蓄，积也。’”
汉桓宽《盐铁论·禁耕》：“是以王者不畜聚，下藏於民。”
明胡应麟《少室山房笔丛·经籍会通一》：“歷朝坟籍，畜聚之多，亡如隋朝；篇目之盛，仅见唐时。”
⒉ 积储的财物。
引《史记·苏秦列传》：“﹝齐﹞南攻楚五年，畜聚竭。”
《南史·宋长沙景王道怜传》：“道怜素无才能，言音甚楚，举止多诸鄙拙，畜聚常若不足。去镇日，府库为空。”
⒊ 谓节用爱人，容民畜众。
引《礼记·乐记》：“君子听竽笙簫管之声，则思畜聚之臣。”
陈澔集说：“畜聚之臣，谓节用爱人、容民畜众者，非谓聚敛之臣也。”
⒋ 指容民畜众之臣。
引北周庾信《周五声调曲·羽调曲二》：“听鐘磬，念封疆；听笙竽，思畜聚。”
倪璠注：“《史记·乐书》曰：‘君子听鐘声则思武臣，听磬声则思封疆之臣，听笙竽簫管之声则思畜聚之臣。’”
⒌ 犹纠集。
引《旧五代史·晋书·安重荣传》：“以奏请过当，为权臣所否，心常愤愤，遂畜聚亡命，收市战马，有飞扬跋扈之志。”
1. 禽兽，有时专指家养的禽兽：畜肥。畜力。畜疫。幼畜。牲畜。家畜。畜生。六畜兴旺。
聚读音：jù聚jù（动）聚集：～会｜大家～在一起商量商量｜明天星期日；咱们找个地方～～。