cuī pū
cuī pò
cuī bì
cuī xiǔ
cuī jué
cuī zuī
cuī chuàng
cuī xiè
cuī tā
cuī fāng
cuī chù
cuī xián
cuī qiāng
cuī cuò
cuī xiàn
cuī kū
cuī yán
cuī fú
cuī tiǎn
cuī cán
cuī jiān
cuī shā
cuī shāo
cuī cuì
cuī bài
cuī mí
cuī bī
cuī méi
cuī cuò
cuī fēng
cuī pǐ
cuī zuó
cuī lā
cuī cáng
cuī tuí
cuī lè
cuī xīn
cuī nǜ
cuī gān
cuī fú
cuī bāo
cuī rǔ
cuī wù
cuī bō
cuī cuò
cuī tuí
cuī huài
cuī zhé
cuī huǐ
cuī lún
cuī běi
cuī shāng
cuī miè
cuī cuì
cuī wěi
cuī jǔ
cuī jué
cuī yì
cuī tuí
cuī liè
cuī jiǎo
cuī qū
cuī chú
cuī cuò
cuī luò
cuī xián
shí miè
huǐ miè
wáng miè
bō miè
āi miè
tǎo miè
biàn miè
jiān miè
yān miè
kū miè
yān miè
màn miè
tú miè
shì miè
chú miè
qǐ miè
zhū miè
jìn miè
tián miè
sào miè
qiān miè
zéi miè
yǎn miè
diāo miè
jì miè
duàn miè
pū miè
jué miè
xī miè
chú miè
mó miè
tì miè
niè miè
fèi miè
dàng miè
kè miè
mí miè
jiàn miè
cuī miè
chǎn miè
yí miè
lún miè
qīn miè
shēng miè
wéi miè
jiǎo miè
míng miè
jī miè
pēng miè
kān miè
qù miè
jué miè
yǔn miè
mó miè
mó miè
sǎo miè
xiāo miè
jiāo miè
cán miè
jì miè
chéng miè
liè miè
wū miè
huài miè
lù miè
míng miè
jiǎn miè
sàn miè
wū miè
cù miè
diàn miè
zú miè
xiàn miè
bào miè
qín miè
fǔ miè
juān miè
bīn miè
mǐn miè
fáng miè
wú miè
xuē miè
yù miè
qī miè
pú miè
sī miè
qǐn miè
xiāo miè
dǎ miè
huàn miè
yì miè
xī miè
kuì miè
gōng miè
lè miè
jiān miè
mí miè
xiǔ miè
fén miè
chǎn miè
fán miè
méng miè
huì miè
rù miè
mái miè
shēng miè
xiāo miè
tì miè
jiù miè
zhǎn miè
huàn miè
xī miè
qiāng miè
àn miè
sǐ miè
è miè
fù miè
zuó miè
huǐ miè
guī miè
pò miè
huàn miè
yǔn miè
huī miè
qīng miè
gé miè
wù miè
⒈ 摧毁消灭。
引《三国志·魏志·任峻传》“军国之饶，起於枣祗而成於峻” 裴松之注引《魏武故事》：“摧灭羣逆，克定天下。”
宋苏辙《历代论三·荀彧》：“文若始从曹公於东郡，致其算略以摧灭羣雄。”
清曾国藩《江宁府学记》：“道士及浮屠弟子，并见摧灭。”
《天讨·望帝＜四川讨满洲檄＞》：“盖虏方以狼暴服四海，侈然自恣，务有以摧灭炎黄之遗胤。”
摧cuī（动）折断、破坏：～折。
灭读音：miè灭miè(1)（动）熄灭：火～了｜灯～了。(2)（动）使熄灭：～灯｜沙土可以～火。(3)（动）淹没：～顶。(4)（动）消灭；灭亡：自生自～｜物质～。(5)（动）使不存在；使消灭：～蝇｜长自己志气；～敌人威风。