bìn méi
shēn méi
cuī méi
qīng méi
shū méi
xiù méi
é méi
zhōng méi
cūn méi
héng méi
cuán méi
yuè méi
páng méi
sǎo méi
diào méi
fǔ méi
qí méi
jiǔ méi
shēn méi
é méi
zhǎ méi
jiè méi
qǔ méi
jiǎn méi
cháng méi
xiū méi
huà méi
sù méi
niǎn méi
lián méi
piǎo méi
liǔ méi
zhēn méi
pín méi
dī méi
zhòu méi
yáng méi
zhāng méi
cán méi
shí méi
cuì méi
bái méi
fàng méi
xuán méi
cù méi
kàng méi
wǔ méi
zào méi
yǒu méi
qīng méi
wén méi
shū méi
liè méi
huáng méi
luó méi
bā méi
háo méi
qiū méi
gōng méi
xiǎo méi
xuān méi
yǎn méi
báo méi
shòu méi
dài méi
jiāo méi
máng méi
chóu méi
pín méi
shān méi
chá méi
zhǎn méi
jiǎn méi
shāo méi
rán méi
jǐng méi
méng méi
zuò méi
zào méi
xū méi
háo méi
lóng méi
kāi méi
rán méi
kàng méi
qú méi
liǎo méi
liǎn méi
jiàn méi
sù méi
chì méi
mén méi
miáo méi
é méi
cù méi
qíng méi
nóng méi
皱眉。
⒈ 皱眉。
引晋戴逵《放达为非道论》：“是犹美西施而学其顰眉，慕有道而折其巾角。”
宋晏殊《更漏子》词：“纔送目，又顰眉，此情谁得知。”
明张景《飞丸记·卺合飞丸》：“佳期喜到，日上纱窗晓，镜里顰眉欲扫，愁怀指日冰消。”
冰心《＜寄小读者＞四版自序》：“我提笔的时候，总有她的颦眉或笑脸涌现在我的眼前。”
皱著眉头。