gǔ gé
gǔ bāng
gǔ pén
gǔ jīng
gǔ chèn
gǔ jié
gǔ fēn
gǔ qì
gū dū
gǔ dǔ
gǔ qiào
gǔ zhàn
gǔ zhí
gǔ jiě
gǔ lèi
gǔ jīn
gǔ zì
gǔ xiāng
gǔ xiàng
gǔ shàn
gǔ léi
gǔ láo
gǔ dōu
gǔ mù
gǔ gé
gǔ chū
gǔ cǎi
gǔ lù
gǔ pái
gǔ lì
gǔ gěng
gǔ tou
gǔ suǐ
gǔ xiá
gǔ lì
gǔ yǒng
gǔ kè
gǔ duò
gǔ xiǔ
gǔ gé
gǔ shi
gǔ zhuàng
gǔ yùn
gǔ bí
gǔ kù
gǔ dǒng
gǔ lún
gǔ dōng
gǔ sū
gǔ jià
gǔ liào
gǔ tī
gǔ bào
gǔ chuáng
gǔ tàn
gǔ kē
gǔ hóu
gǔ jī
gǔ jiāo
gǔ mào
gǔ mó
gǔ gàn
gǔ cì
gǔ mǐ
gǔ jiāo
gǔ fā
gǔ zhēng
gǔ mài
gǔ duǒ
gǔ huà
gǔ dōng
gǔ bàng
gǔ zài
gǔ zi
gǔ shé
gǔ zhé
gǔ tǐ
gǔ jué
gǔ bàn
gǔ gěng
gǔ huái
gǔ bèi
gǔ hái
gǔ ròu
gǔ zuì
gǔ hán
gǔ fǎ
gǔ xiàng
gǔ gǎn
gǔ shēn
gǔ tóu
gǔ fěn
gǔ qīng
gǔ tū
gǔ diāo
gǔ xué
gǔ lù
gǔ tuō
gǔ zú
gǔ lì
gǔ liú
gǔ huī
gū lu
gǔ shí
gǔ nà
gǔ gěng
gǔ duō
gǔ xuè
cán hái
bǎi hái
chuī hái
bào hái
zhī hái
shù hái
zhōng hái
jīn hái
zhuó hái
chī hái
xíng hái
jí hái
bìng hái
fén hái
zhī hái
shù hái
léi hái
lóng hái
qǐ hái
liù hái
gǎo hái
juān hái
shī hái
zhěn hái
qū hái
gǔ hái
yí hái
tǐ hái
zì hái
guān hái
jī hái
yuān hái
shěn hái
guī hái
qì hái
hún hái
⒈ 指形体。
引《文子·九守》：“精神本乎天，骨骸根于地，精神入其门，骨骸反其根，我尚何存。”
明唐顺之《瘗河壖枯骨志》：“古人之于骨骸严而别，亦不欲其混也。”
明徐霖《绣襦记·闻信增悲》：“枝柯碧翠多瀟洒，清高不染尘埃。散天香薰透骨骸，龙涎奚足称哉。”
1. 人和脊椎动物体内支持身体、保护内脏的坚硬组织：骨头。骨骼（全身骨头的总称）。骨节。骨肉（ａ．指最亲近的有血统关系的人，亦称“骨血”；ｂ．喻紧密相连，不可分割的关系）。骨干（gàn）。
2. 像骨的东西（指支撑物体的骨架）：伞骨。扇骨。
3. 指文学作品的理论和笔力：骨力（ａ．雄健的笔力；ｂ．刚强不屈的气概）。风骨（古典文艺理论术语，指文章的艺术风格，亦指作品的风神骨髓）。
4. 指人的品质、气概：侠骨。骨气。
骸读音：hái骸hái(1)（名）骸骨。(2)（名）借指身体。