míng lì
míng rú
míng sù
míng lù
míng jū
míng piān
míng mén
míng jiǎn
míng gōng
míng chǎng
míng liú
míng shēng
míng wù
míng chéng
míng bǐ
míng gāo
míng chá
míng sè
míng yán
míng xià
míng jué
míng xìn
míng wáng
míng láng
míng chàng
míng yuàn
míng pái
míng jiāng
míng zhuàng
míng qì
míng bān
míng qiān
míng lún
míng shū
míng jié
míng háo
míng sēng
míng cái
míng chēng
míng jiǔ
míng jiē
míng fù
míng qīng
míng mǔ
míng xián
míng huà
míng bù
míng tóu
míng piàn
míng rén
míng zǐ
míng lán
míng liè
míng qū
míng jì
míng shēng
míng guàn
míng hào
míng yuán
míng sù
míng cè
míng fāng
míng jù
míng zhòu
míng xíng
míng jiā
míng shān
míng kǒu
míng bèi
míng dōu
míng bǎng
míng wèn
míng é
míng zuò
míng wǎng
míng xiàng
míng cí
míng xué
míng chàng
míng líng
míng zhe
míng fá
míng xiàng
míng cí
míng tōng
míng jiàn
míng shǒu
míng yì
míng ài
míng yù
míng lùn
míng shí
míng cì
míng diē
míng biàn
míng yǐn
míng kē
míng dì
míng shù
míng shī
míng tiě
míng shì
míng cái
míng mǎ
míng jué
míng shǎng
míng gēn
míng bāng
míng jiǎn
míng shū
míng zhāng
míng bǎo
míng wén
míng huì
míng bù
míng cì
míng chǎn
míng tí
míng shèng
míng jiàng
míng jiàng
míng fǎ
míng mù
míng chuān
míng huā
míng lǐ
míng huàn
míng jùn
míng dá
míng lù
míng jì
míng qi
míng zhù
míng yìn
míng fèn
míng piào
míng xìng
míng dì
míng wén
míng huá
míng xián
míng mìng
míng jī
míng guì
míng chéng
míng tang
míng jùn
míng shì
míng chén
míng dān
míng jiǎn
míng mù
míng sù
míng jùn
míng zhòu
míng jí
míng jià
míng gōng
míng zhòng
míng bǔ
míng yàn
míng wàng
míng dé
míng jiào
míng shī
míng dié
míng lù
míng chēng
míng yì
míng zi
míng cài
⒈ 亦作“名繮”。功名的缰绳。因功名能束缚人，故称。
引汉东方朔《与友人书》：“不可使尘网名韁拘锁，怡然长笑，脱去十洲三岛，相期拾瑶草，吞日月之光华，共轻举耳！”
《白雪遗音·八角鼓·游学》：“游学访道，快乐逍遥，名利二字尽皆抛。一心要，争断名繮把利锁逃。”
1.人或事物的称谓：名字。名氏。名姓。名义。名分（fèn ）。名堂。名落孙山。名存实亡。
2.起名字：“秦氏有好女，自名为罗敷”。
3.做某事时用来作依据的称号：这些人以“办学”为名，行骗钱之实。
4.叫出，说出：不可名状。
5.声誉：名誉。名声。名优（ａ．出名的，优良的；ｂ．名伶）。名噪一时。名过其实。
6.有声誉的，大家都知道的：名人。名士。名师。名将（jiàng ）。名医。名著。名流。名言。名胜。名剧。
7.占有：不名一文。
8.量词，用于人：三名工人。
缰读音：jiāng缰jiāng（名）缰绳·（shenɡ）牵牲口的绳子。