guǐ guǐ
guǐ fù
guǐ xiá
guǐ yì
guǐ yuè
guǐ sài
guǐ wù
guǐ jiǎn
guǐ jì
guǐ mào
guǐ huàn
guǐ bì
guǐ suí
guǐ qǔ
guǐ rén
guǐ huà
guǐ wěi
guǐ zé
guǐ guà
guǐ guān
guǐ bì
guǐ huī
guǐ shì
guǐ qíng
guǐ luàn
guǐ tuō
guǐ jì
guǐ hé
guǐ jiǎn
guǐ lüè
guǐ jī
guǐ miào
guǐ lùn
guǐ huá
guǐ biàn
guǐ xiá
guǐ qiǎo
guǐ hé
guǐ xiǎn
guǐ cuàn
guǐ zhì
guǐ xiào
guǐ lìng
guǐ mào
guǐ è
guǐ zào
guǐ guī
guǐ cè
guǐ fǎn
guǐ sè
guǐ luò
guǐ biàn
guǐ dài
guǐ yùn
guǐ mào
guǐ miù
guǐ shī
guǐ jiān
guǐ huī
guǐ mì
guǐ hù
guǐ zhuàng
guǐ jué
guǐ jì
guǐ shuō
guǐ pì
guǐ shì
guǐ cí
guǐ jí
guǐ chǎn
guǐ yù
guǐ móu
guǐ gù
guǐ míng
guǐ zhà
guǐ shì
guǐ pèi
guǐ dòng
guǐ zá
guǐ cí
guǐ tú
guǐ qù
guǐ wén
guǐ cí
guǐ xìng
guǐ xié
guǐ mí
guǐ shù
guǐ wàng
guǐ wèn
guǐ lì
guǐ lì
guǐ bào
guǐ qī
guǐ qí
guǐ kuāng
guǐ chà
guǐ zhì
guǐ róng
guǐ xiù
guǐ làn
guǐ yán
guǐ huá
guǐ shǒu
guǐ yǔ
guǐ gēng
guǐ hào
guǐ sú
guǐ cuò
guǐ lòu
guǐ mì
guǐ lì
guǐ biàn
guǐ huò
guǐ dao
guǐ dàn
guǐ guài
guǐ suàn
guǐ yì
guǐ shèng
guǐ shì
guǐ jué
guǐ jì
guǐ huī
guǐ shí
guǐ shū
guǐ huī
guǐ rán
guǐ duì
guǐ pǐn
guǐ shuō
guǐ fú
guǐ zhuō
guǐ yì
guǐ yú
guǐ jiā
guǐ tài
guǐ zéi
guǐ qū
guǐ tà
guǐ pì
guǐ jiǎo
guǐ yí
guǐ huì
guǐ chǒu
guǐ jìng
guǐ sù
guǐ xíng
guǐ bó
guǐ yì
guǐ xíng
guǐ báo
guǐ qiú
guǐ tè
guǐ ài
guǐ nìng
guǐ zhì
guǐ hù
guǐ fú
guǐ jìn
guǐ guǐ
guǐ yù
guǐ shù
guǐ dǎi
guǐ lán
guǐ lèi
guǐ duó
guǐ zhì
guǐ shé
guǐ lòu
guǐ qiè
guǐ tuō
guǐ lù
guǐ shè
lòu miù
dàn miù
pī miù
quē miù
bǐ miù
shī miù
é miù
guò miù
guāi miù
wú miù
qǔ miù
chì miù
yí miù
dà miù
wéi miù
là miù
fān miù
wǎn miù
wù miù
wán miù
huò miù
yí miù
shuāi miù
lǎo miù
chuǎn miù
wǎn miù
dìng miù
hàn miù
zhà miù
fú miù
bǐ miù
qiǎn miù
bèi miù
hūn miù
tuō miù
xié miù
mí miù
jiū miù
hūn miù
guà miù
àn miù
rǒng miù
yáng miù
qiān miù
wū miù
bǐ miù
pī miù
chí miù
rǒng miù
kuāng miù
cī miù
piān miù
què miù
pì miù
yí miù
kuáng miù
huāng miù
lì miù
guǐ miù
yōu miù
cuò miù
wěi miù
tiāo miù
yū miù
pì miù
wǎng miù
bèi miù
guài miù
bèi miù
xū miù
hān miù
chà miù
zhǒng miù
chuǎn miù
⒈ 怪诞荒谬。
引《晋书·礼志上》：“况自此已来，篇章焚散，去圣弥远，丧制诡谬，固其宜矣。”
《宋书·律历志下》：“未详辛卯之説何依，古术诡谬，事在前牒，溺名丧实，殆非索隐之谓也。”
《旧唐书·房玄龄传》：“然史官多是文咏之士，好採诡谬碎事，以广异闻。”