wàng dàn
wàng yán
wàng zuò
wàng niàn
wàng sǐ
wàng xiǎng
wàng xīn
wàng wéi
wàng yāo
wàng shuō
wàng zhū
wàng qì
wàng qiú
wàng jìn
wàng tīng
wàng yì
wàng tán
wàng jiàn
wàng yì
wàng xíng
wàng qí
wàng kǒu
wàng dòng
wàng tú
wàng shā
wàng jìng
wàng zhí
wàng duàn
fǎn tīng
qián tīng
chá tīng
shòu tīng
wù tīng
dào tīng
lì tīng
huàn tīng
zhōng tīng
cōng tīng
mǎn tīng
shěng tīng
qiū tīng
wù tīng
nì tīng
jiān tīng
shì tīng
jūn tīng
hán tīng
juàn tīng
chéng tīng
fú tīng
xìn tīng
rén tīng
gǒng tīng
chān tīng
zì tīng
guān tīng
kuī tīng
gāo tīng
wàng tīng
fǔ tīng
sǒng tīng
zhù tīng
héng tīng
jìng tīng
dì tīng
qīng tīng
yíng tīng
miù tīng
mù tīng
bù tīng
zhōu tīng
dū tīng
huì tīng
yǐ tīng
líng tīng
sǒng tīng
dá tīng
jiān tīng
páng tīng
chóng tīng
jí tīng
chè tīng
qì tīng
dì tīng
shōu tīng
tì tīng
hào tīng
hùn tīng
wǔ tīng
dì tīng
shǔ tīng
fù tīng
cí tīng
hùn tīng
dú tīng
dào tīng
xìng tīng
shì tīng
fēng tīng
yuǎn tīng
wén tīng
jiè tīng
cè tīng
guò tīng
bì tīng
qiè tīng
yù tīng
shén tīng
fǔ tīng
āi tīng
dǎ ting
chóu tīng
fán tīng
máng tīng
nào tīng
sù tīng
cóng tīng
kě tīng
tú tīng
tiān tīng
jiū tīng
níng tīng
jǐn tīng
chuí tīng
cì tīng
chén tīng
xì tīng
huán tīng
piān tīng
dòng tīng
fú tīng
ào tīng
tōu tīng
shuō tīng
rèn tīng
cǎi tīng
qīng tīng
bù tīng
qún tīng
qǐng tīng
chén tīng
chún tīng
nán tīng
jìng tīng
sǎo tīng
cháo tīng
jiàn tīng
hòu tīng
jī tīng
jì tīng
wèng tīng
tàn tīng
mò tīng
gōng tīng
xùn tīng
⒈ 参见“妄言妄听”。参见“妄言妄听”。
引《庄子·齐物论》：“予尝为女妄言之，女亦以妄听之。”
后以“妄听”谓随便听听，不认真看待。 鲁迅《准风月谈·偶成》：“时代已远，真伪难明，那边妄言，这边妄听。”
⒉ 乱听；偏听。
引《淮南子·主术训》：“夫目妄视则淫，耳妄听则惑。”
北齐颜之推《颜氏家训·教子》：“怀子三月，出居别宫，目不邪视，耳不妄听。”
《封神演义》第十七回：“望陛下以祖宗天下为重，不得妄听女子之言，有废忠諫之语。”
妄wàng(1)（形）本义：乱。(2)（形）虚妄；不合实际的：狂～｜愚～。(3)（形）非分的；出了常规的；胡乱：～求｜～作主张。
听读音：tīng听(1)（动）本义：用耳朵接受声音：用耳朵接受声音(2)（动）听从（劝告）；接受（意见）：～从｜～信。(3)（名）治理；判断：～政｜～讼。(4)（动）听凭；任凭：～其自然。(5)（名）〈方〉铁皮做的装食品、香烟等的罐子：一～香烟｜～装。