tí shuō
tí fēng
tí gāng
tí jiān
tí còu
tí shū
tí jìn
tí quē
tí cān
tí cái
tí jiàn
tí pǐn
tí zhì
tí shàn
tí pái
tí shuō
tí yá
tí kè
tí qiáo
tí jié
tí zòu
tí yì
tí mù
tí gāo
tí fú
tí qiān
tí dì
tí bǔ
tí jīn
tí fèng
tí miǎn
tí zhù
tí bá
tí bǎng
tí niàn
tí zhǔn
tí jué
tí zhù
tí é
tí huà
tí kuǎn
tí yú
tí kuò
tí tóu
tí bǎng
tí tǎ
tí jì
tí jiān
tí xù
tí miàn
tí cí
tí hào
tí biǎo
tí jù
tí huā
tí bì
tí pài
tí gāo
tí pò
tí zàn
tí jiàn
tí hé
tí jīng
tí hóng
tí bǐ
tí bǐ
tí biǎn
tí míng
zhí còu
fū còu
guī còu
bìng còu
jǐn còu
jí còu
jìng còu
zhēn còu
dòu còu
bēn còu
cóng còu
jié còu
bī còu
biān còu
xiá còu
dòu còu
pīn còu
fú còu
zǎn còu
jiāo còu
dòu còu
bēn còu
tián còu
nà còu
bǔ còu
yīn còu
qiān còu
chē còu
pēng còu
zuǒ còu
dà còu
téng còu
bāng còu
tí còu
shēng còu
xiāng còu
qì còu
fú còu
wú còu
zhǐ còu
fù còu
fán còu
bō còu
lín còu
xiǎn còu
⒈ 古代天子的椁制，也赐用于大臣。椁室用大木累积而成，木头皆内向为椁盖，上尖下方，犹如屋檐四垂，谓之“题凑”。
引《吕氏春秋·节丧》：“诸养生之具，无不从者。题凑之室，棺槨数袭，积石积炭，以环其外。”
高诱注：“题凑，复絫。”
《史记·滑稽列传》：“臣请以彫玉为棺，文梓为椁，楩枫豫章为题凑。”
裴駰集解引苏林曰：“以木累棺外，木头皆内向，故曰题凑。”
汉赵晔《吴越春秋·阖闾内传》：“﹝吴王女滕玉﹞乃自杀。 闔閭痛之，葬於国西閶门外，凿池积土，文石为椁，题凑为中，金鼎玉杯，银樽珠襦之宝，皆以送女。”
《文选·谢庄＜宋孝武宣贵妃诔＞》：“题凑既肃，龟筮既辰。阶撤两奠，庭引双輴。”
李善注：“《汉书音义》， 韦昭曰：题，头也。头凑，以头内向，所以为固。”
题tí(1)本义：（名）头额。(2)（名）题目：标～｜本～。(3)（动）写上；签：～名｜～诗。(4)（Tí）姓。
凑读音：còu凑còu(1)（动）聚合或勉强合在一起：～集。(2)（动）碰；赶；趁：～巧。(3)（动）接近：往前～。