dǐng zhì
dǐng xīng
dǐng zhóu
dǐng yì
dǐng yí
dǐng qì
dǐng kuì
dǐng chàng
dǐng lǚ
dǐng lún
dǐng zú
dǐng lái
dǐng yòu
dǐng liè
dǐng guān
dǐng guó
dǐng yíng
dǐng chāng
dǐng zú
dǐng tú
dǐng hú
dǐng jiǎo
dǐng jiàn
dǐng yè
dǐng shí
dǐng xí
dǐng shé
dǐng shì
dǐng néng
dǐng cì
dǐng mìng
dǐng sù
dǐng ěr
dǐng chū
dǐng bì
dǐng rèn
dǐng míng
dǐng yí
dǐng guì
dǐng shè
dǐng zhù
dǐng mén
dǐng qì
dǐng shí
dǐng yuán
dǐng nào
dǐng huái
dǐng fù
dǐng jiàn
dǐng zhì
dǐng wèi
dǐng sī
dǐng zhòng
dǐng huò
dǐng jiǎo
dǐng xuàn
dǐng xìng
dǐng wèi
dǐng guà
dǐng lì
dǐng shèng
dǐng yóu
dǐng gé
dǐng chéng
dǐng pēng
dǐng shì
dǐng fù
dǐng yǎng
dǐng fǔ
dǐng tái
dǐng jiǎ
dǐng dìng
dǐng yù
dǐng hú
dǐng lù
dǐng yùn
dǐng hēng
dǐng fǔ
dǐng guō
dǐng kē
dǐng nài
dǐng ròu
dǐng fá
dǐng zhì
dǐng zhǐ
dǐng zhēng
dǐng zuò
dǐng zhì
dǐng gé
dǐng fēn
dǐng dǐng
dǐng xīn
dǐng xíng
dǐng shàn
dǐng zéi
dǐng zhá
dǐng lì
dǐng fú
dǐng chēng
dǐng chén
dǐng yuè
dǐng yán
dǐng yú
dǐng zǔ
dǐng zhēn
dǐng huàn
dǐng zhōng
dǐng lú
dǐng jù
dǐng fèi
dǐng é
dǐng xiàng
dǐng fǔ
xún zhì
è zhì
duì zhì
sǒng zhì
chú zhì
yīng zhì
chī zhì
céng zhì
zhuó zhì
jié zhì
qī zhì
hè zhì
pán zhì
sǒng zhì
jué zhì
jù zhì
jiè zhì
pián zhì
yì zhì
liè zhì
dǐng zhì
cuò zhì
hú zhì
qiào zhì
jùn zhì
sǒng zhì
yuè zhì
luó zhì
qí zhì
xiǎn zhì
gāo zhì
sēn zhì
jīng zhì
xiù zhì
gū zhì
chǔ zhì
huán zhì
pán zhì
(.好工具)鼎峙dǐngzhì
(1) 鼎立，三方面并峙 如:三峰鼎峙
例自擅江表，成鼎峙之业。——《三国志·孙权评传》英tripartite confrontation;confront each other like a tripod standing on its three legs with tripartite balance of forces⒈ 亦作“鼎跱”。谓如鼎足并峙。
引《三国志·吴志·吴主传论》：“故能自擅江表，成鼎峙之业。”
《三国志·蜀志·郤正传》：“今三方鼎跱，九有未乂，悠悠四海，婴丁祸败。”
晋陆机《辩亡论》上：“遂躋天号，鼎跱而立。”
宋陆游《入蜀记》卷四：“登华严罗汉阁，阁与卢舍阁 、鐘楼鼎峙，皆极天下之壮丽。”
《文献》1991年第4期：“抚州本传世者，《礼记》外闻有《公羊传》，得是本堪与鼎峙。”
比喻为三方如鼎足般对立。
鼎dǐng(1)（名）古代煮东西用的器物；三足两耳：钟～。(2)（副）正当、 正在：～盛。
峙读音：zhì,shì[ zhì ]1. 直立，耸立：峙立。对峙（相对而立）。两峰相峙。