zuì kuáng
zuì tuó
zuì dé
zuì wēng
zuì háo
zuì nuǎn
zuì māo
zuì yì
zuì mèng
zuì mào
zuì jiǔ
zuì mù
zuì mào
zuì bǐ
zuì guǐ
zuì biān
zuì mèng
zuì yù
zuì dǎo
zuì bàn
zuì ní
zuì pò
zuì cǎo
zuì xù
zuì táo
zuì sù
zuì wèi
zuì xiá
zuì hòu
zuì yǎn
zuì rén
zuì shū
zuì shí
zuì tài
zuì hún
zuì chún
zuì bái
zuì mí
zuì gǔ
zuì mìng
zuì chī
zuì xiāng
zuì lǚ
zuì nào
zuì xūn
zuì hūn
zuì mò
zuì hóng
zuì xié
zuì yǔ
zuì xīn
zuì dǎn
zuì xiàng
zuì kùn
zuì huà
zuì miàn
zuì shěn
zuì wǔ
zuì nuǎn
zuì huì
zuì bǎo
zuì sēng
fú wēng
chū wēng
fù wēng
tián wēng
tiān wēng
rǎng wēng
hǎi wēng
miè wēng
dōng wēng
liàn wēng
dà wēng
bū wēng
shè wēng
kūn wēng
lǚ wēng
diào wēng
shū wēng
chǎn wēng
suō wēng
gū wēng
fēng wēng
làng wēng
lǎo wēng
xiān wēng
ā wēng
yú wēng
máng wēng
ér wēng
zuì wēng
zēng wēng
cūn wēng
jiā wēng
fú wēng
bēi wēng
lì wēng
dīng wēng
pó wēng
bì wēng
yú wēng
nán wēng
shū wēng
zǔ wēng
fu weng
yuè wēng
hào wēng
jiǔ wēng
bó wēng
pān wēng
lè wēng
qiáo wēng
bái wēng
bīng wēng
nǎi wēng
fù wēng
dào wēng
cóng wēng
qīn wēng
⒈ 嗜酒的老人。
引唐郑谷《倦客》诗：“閒烹芦笋炊菰米，会向源乡作醉翁。”
前蜀韦庄《对雨独酌》诗：“荷鍤醉翁真达者，卧云浦客竟悠哉。”
宋刘光祖《长相思·别意》词：“画桥西，画桥东，有泪分明清涨同。如何留醉翁？”
⒉ 欧阳修的别号。
引宋欧阳修《醉翁亭记》：“太守与客来饮於此，饮少輒醉，而年又最高，故自号曰醉翁也。”
清赵翼《清明前二日寿菊士招同棕亭再可立堂诸公泛舟至平山堂即事》诗：“到山欲问醉翁蹟，数间古寺支斜阳。”
称喜欢喝酒的人。
醉zuì(1)本义：（形）酒醉；饮酒过量；神志不清：（形）酒醉；饮酒过量；神志不清(2)（形）沉迷；过分爱好：～心｜陶～。(3)（动）用酒泡制（食品）：～枣｜～虾｜～蟹。
翁读音：wēng翁wēng(1)（名）年老的男子：老～。(2)（名）父亲：乃～。(3)（名）丈夫的父亲：家～。(4)（名）妻子的父亲：岳～。