hè zhàng
hè méi
hè zhěn
hè bàn
hè mù
hè zhǎo
hè shì
hè fà
hè chóu
hè xìng
hè qín
hè yù
hè xī
hè tóu
hè jǔ
hè dú
hè yì
hè lǎo
hè mèng
hè bǎn
hè cén
hè qiáo
hè liàn
hè jǐ
hè yǎn
hè nǎo
hè bān
hè lì
hè zī
hè chèn
hè yuàn
hè lù
hè cǎo
hè zhàng
hè líng
hè tíng
hè wǔ
hè dǐng
hè suǐ
hè guó
hè tiān
hè shī
hè jiàn
hè bèi
hè jī
hè yīng
hè qī
hè wén
hè lín
hè qǐ
hè zhí
hè jǐng
hè yú
hè gū
hè shēn
hè jìng
hè zhàng
hè wù
hè máo
hè tāi
hè bìng
hè zhù
hè tīng
hè chǔ
hè pǔ
hè xíng
hè yún
hè qín
hè shòu
hè yǔ
hè liáng
hè zhuāng
hè qū
hè xī
hè bīng
hè yù
hè jià
hè jìng
hè huì
hè zhì
hè hú
hè páo
hè shū
hè quē
hè jiàn
hè xuě
hè gǔ
hè xiān
hè hè
hè líng
hè lǐng
hè jì
hè zhòu
hè chéng
hè lǚ
hè mián
hè shù
hè píng
hè jīng
hè yuè
hè zhuàn
hè cāo
hè jìng
hè shān
hè dǐng
hè gé
hè jǐng
hè wèi
hè yān
hè sàn
hè yīn
hè jǐng
hè chí
hè shǒu
hè xuān
hè cuì
hè zǐ
hè lǒng
hè méi
hè guān
hè wǔ
hè qiú
hè qíng
hè gù
hè yǔ
hè bìn
hè chǎng
hè kāi
hè jiù
hè jìn
hè pèi
hè zhēn
hè xiāng
hè yuè
hè zhōu
hè miào
hè fèng
hè liào
hè bǎn
hè shāng
hè lù
hè wàng
hè kǒu
hè lún
hè zhōu
hè shēng
hè cān
hè guī
hè xīn
hè chàng
hè tǐ
hè luán
hè sù
hè xì
hè sāi
hè yuàn
hè yī
hè zhòu
hè suàn
hè zhì
hè liè
hè guān
hè mào
hè shén
hè biǎo
hè huà
hè zhù
hè fú
hè bèi
hè lì
hè tuì
hè zhào
hè diào
hè jiàn
hè yán
hè shā
hè tuán
hè shòu
hè chē
hè míng
hè zhì
hè luǎn
hè zhǔ
hè lóu
hè xìn
hè wén
hè jìng
hè piáo
hè wéi
hè qí
hè tuò
hè yàn
hè pèi
hè jiāng
hè jiǎn
hè gài
hè zé
hè dòng
hè xiù
hè yǐn
hè tīng
hè pēng
hè yì
hè hé
hè jiān
hè lù
hè jīng
hè hán
liǎng cān
luán cān
yún cān
liú cān
tuō cān
jù cān
lóng cān
cháo cān
zhēng cān
shuō cān
zuǒ cān
niǎo cān
fú cān
nú cān
pí cān
yì cān
dào cān
sù cān
lián cān
yòu cān
hè cān
xiàng cān
róng cān
biāo cān
léi cān
xiǎo cān
niǎo cān
diàn cān
guī cān
jiě cān
fēi cān
⒈ 太子的车驾。亦谓得道者的车驾。
引唐玄奘《庆皇太子弥月并进法服表》：“所以紫殿慰怀，黔首胥悦，七众归怙，四门佇鉴，岂惟日索后言，鹤驂待驭而已。”
宋陈著《烛影摇红·寿族叔父衡之八十铨》词：“吾菊山翁，鹤驂来自蓬云界。”
鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。
骖读音：cān骖cān（形）古代指驾车时套在车前两边的马（古代一般用三匹马或四匹马拉车）：左～｜右～。