ruǎn fù
zé fù
qiǎo fù
jiē fù
jī fù
nèi fù
jià fù
pō fù
zhī fù
jiè fù
shǎo fù
tǔ fù
zhòng fù
jiào fù
sī fù
běn fù
zhuō fù
qǐ fù
nà fù
yùn fù
shí fù
chuī fù
lǐ fù
xī fù
zhuā fù
lí fù
qiè fù
jūn fù
gù fù
yòu fù
shì fù
méi fù
shù fù
jiāo fù
zhēn fù
dì fù
cūn fù
xīn fù
sāng fù
lái fù
shù fù
lí fù
jié fù
cán fù
cuàn fù
chǔ fù
pà fù
ér fù
zhōng fù
diāo fù
tóng fù
sì fù
jiū fù
chàng fù
shì fù
bǎo fù
è fù
nán fù
xiǎo fù
dàng fù
pín fù
jù fù
nóng fù
guì fù
mǔ fù
xì fù
pín fù
dàn fù
dà fù
lǎn fù
xí fù
shān fù
yè fù
fàn fù
zhǔ fù
chú fù
jīng fù
hòu fù
pǐ fù
chán fù
gōng fù
zhēng fù
jiàn fù
shuāng fù
lǎn fù
jiǔ fù
dì fù
pú fù
chāng fù
qù fù
jiāo fù
yě fù
yú fù
sūn fù
páng fù
jì fù
liè fù
hǎo fù
xiào fù
chǎn fù
lí fù
qí fù
dí fù
chán fù
chǎn fù
hàn fù
tián fù
qì fù
huí fù
chù fù
zhēn fù
lǎo fù
chūn fù
guǎ fu
yuàn fù
dù fù
rù fù
zǐ fù
rèn fù
gǒu fù
suǒ fù
bù fù
qiū fù
yíng fù
féng fù
lìng fù
zhū fù
lè fù
qián fù
hán fù
zhí fù
zhǒng fù
guī fù
shàn fù
jiā fù
lǐ fù
sī fù
chén fù
fū fù
wén fù
mìng fù
jiā fù
chū fù
bǐ fù
wài fù
sān fù
pīn fù
pǐ fù
qiáo fù
⒈ 小妻，侧室。
引《左传·襄公十二年》：“夫妇所生若而人。妾妇之子若而乀。”
《野叟曝言》第一〇九回：“寡人不负前言，把这云氏赏你为妾。 云氏自此以后当改邪皈正，尽那妾妇之道，不可再生别念了。”
⒉ 泛指妇女。
引《孟子·滕文公下》：“以顺为正者，妾妇之道也。”
唐元稹《＜白氏长庆集＞序》：“王公、妾妇、牛童、马走之口无不道。”
宋文天祥《虎头山》诗：“妾妇生何益，男儿死未休。”
《天雨花》第十一回：“大丈夫作事当光明正大，休只在屏后遮遮掩掩，做那妾妇的模样。”
⒊ 特指奴婢。
引《醒世姻缘传》第四回：“搬挑口舌媒婆嘴，鞠耸腰臋妾妇身。”
侧室、小老婆。
妾qiè(1)（名）旧社会男子在妻子以外娶的女子。(2)（名）古时女子谦称自己。
妇读音：fù妇fù(1)（名）妇女：～科医生｜～联（妇女联合会）。(2)（名）已婚的女子：少～。(3)（名）妻：夫～。