zhèn tà
zhèn zǎo
zhèn shè
zhèn háo
zhèn chú
zhèn fèn
zhèn dǒng
zhèn sǒng
zhèn dài
zhèn yù
zhèn qǐ
zhèn hài
zhèn lì
zhèn xùn
zhèn bīng
zhèn lǐn
zhèn guān
zhèn zhǔ
zhèn nù
zhèn jì
zhèn chì
zhèn qióng
zhèn shè
zhèn dié
zhèn fú
zhèn xīng
zhèn lǚ
zhèn chǐ
zhèn xī
zhèn hé
zhèn sè
zhèn chì
zhèn zuò
zhèn dàng
zhèn cè
zhèn mài
zhèn xī
zhèn luò
zhèn róng
zhèn hé
zhèn shè
zhèn dòng
zhèn hán
zhèn gǔ
zhèn xíng
zhèn xùn
zhèn hé
zhèn wàn
zhèn lù
zhèn yǔ
zhèn bì
zhèn xīn
zhèn jiù
zhèn jīng
zhèn lǚ
zhèn xù
zhèn gǎo
zhèn hàn
zhèn yáng
zhèn gǔ
zhèn lì
zhèn dié
zhèn yī
zhèn náo
zhèn wǔ
zhèn chàn
zhèn yè
zhèn dùn
zhèn duó
zhèn lì
zhèn jiù
zhèn xiù
zhèn zhé
zhèn diào
zhèn lǐ
zhèn bǐ
zhèn yīng
zhèn fā
zhèn jì
zhèn yào
zhèn zhèn
qiāng yīng
chuí yīng
jiě yīng
jǐng yīng
cháng yīng
kuǐ yīng
shé yīng
liè yīng
luó yīng
màn yīng
pèi yīng
qǐng yīng
dùn yīng
xiāng yīng
máo yīng
zhuó yīng
màn yīng
hú yīng
pán yīng
zān yīng
diāo yīng
yù yīng
chén yīng
mǎ yīng
bù yīng
fán yīng
fán yīng
kuī yīng
mào yīng
zǐ yīng
guān yīng
chén yīng
piāo yīng
shéng yīng
zhān yīng
fán yīng
cǎo yīng
luán yīng
jué yīng
fēi yīng
jiāo yīng
liè yīng
zhū yīng
huá yīng
cháo yīng
máo yīng
jīn yīng
jī yīng
zhèn yīng
shuì yīng
⒈ 犹弹冠。谓出仕。
引《晋书·周馥传》：“馥振缨中朝，素有俊彦之称。”
⒉ 犹濯缨。谓隐遁。
引《文选·夏侯湛＜东方朔画赞＞》：“临世濯足，希古振缨。”
刘良注：“临世而隐，如古之渔父濯足振缨也。言随时清浊，以隐於俗也。振，亦濯也。”
唐钱起《过曹钧隐居》诗：“济济振缨客，烟霄各致身。”
登仕。
振zhèn(1)（动）本义：救济。(2)（动）摇动；挥动。(3)（动）奋起：～奋｜～作。
缨读音：yīng缨yīng(1)（名）古代帽子上系在颔下的带子；也泛指带子：～帽｜长～。(2)（名）（～儿）缨子(3)（名）：红～枪。(4)（名）（～儿）缨子。(5)（名）缨子：芥菜～儿。