jiǎn sàn
jiǎn nán
jiǎn juě
jiǎn fá
jiǎn jiǎn
jiǎn fèi
jiǎn lǘ
jiǎn shì
jiǎn zè
jiǎn qiǎn
jiǎn xiū
jiǎn cè
jiǎn cù
jiǎn jué
jiǎn cái
jiǎn chǎn
jiǎn ài
jiǎn tí
jiǎn kùn
jiǎn jí
jiǎn yùn
jiǎn bù
jiǎn cí
jiǎn kè
jiǎn dùn
jiǎn ruò
jiǎn è
jiǎn sè
jiǎn fēn
jiǎn è
jiǎn è
jiǎn chǎn
jiǎn zhì
jiǎn rán
jiǎn è
jiǎn nè
jiǎn wèi
jiǎn ào
jiǎn chuǎn
jiǎn bǒ
jiǎn báo
jiǎn bāo
jiǎn chǎn
jiǎn guà
jiǎn huǎn
jiǎn fàn
jiǎn yǔ
jiǎn xiāng
jiǎn quē
jiǎn fú
jiǎn bì
jiǎn luò
jiǎn sāi
jiǎn zhì
jiǎn dī
jiǎn è
jiǎn lián
jiǎn huá
jiǎn yǎn
jiǎn zhuō
jiǎn zhī
jiǎn yè
⒈ 亦作“蹇蹶”。
⒉ 困顿颠蹶。
引《魏书·古弼传》：“吾闻筑社之役，蹇蹷而筑之，端冕而事之，神与之福。”
唐罗隐《经耒阳杜工部墓》诗：“驥騄丧来空蹇蹶，芝兰衰后长蓬蒿。”
⒊ 步履缓慢貌。
引元王恽《玉堂嘉话》卷三：“风日晴暖，策杖蹇蹶，雍容林邱之下，清江白石之间。”
蹇jiǎn(1)（形）跛；行走困难：足～。(2)（形）（形）钝；不顺利：～带。(3)（名）指驽马。(4)（名）姓。
蹷读音：jué“蹶（jué）”的异体字。