huàn lǚ
huàn qíng
huàn wèi
huàn guān
huàn sì
huàn dá
huàn kuàng
huàn tuó
huàn nǚ
huàn jí
huàn kuàng
huàn qí
huàn mén
huàn niú
huàn shì
huàn yè
huàn tú
huàn píng
huàn hǎi
huàn zhé
huàn shù
huàn dié
huàn yào
huàn jiā
huàn xué
huàn yóu
huàn yì
huàn fū
huàn jì
huàn náng
huàn yì
huàn zú
huàn chéng
huàn lù
huàn shù
huàn rú
huàn chǎng
huàn chéng
huàn shì
huàn wǎng
huàn niè
huàn zhě
huàn lì
huàn rén
huàn kè
jiàn shù
qiáo shù
tī shù
nì shù
èr shù
zhí shù
pǐ shù
tóng shù
kuáng shù
chù shù
jié shù
fù shù
nà shù
huàn shù
jí shù
hūn shù
jué shù
dào shù
zéi shù
huá shù
zǎng shù
qún shù
jiǎo shù
jié shù
qiáng shù
ér shù
chán shù
jiǎ shù
jìn shù
sī shù
niè shù
jiān shù
jiāo shù
bī shù
xiǎo shù
quán shù
nèi shù
bì shù
fàn shù
mù shù
ān shù
fà shù
héng shù
dāng shù
ráo shù
pú shù
sì shù
tī shù
zōu shù
yǎn shù
biāo shù
qī shù
cūn shù
bì shù
jiàn shù
tóng shù
juē shù
yān shù
⒈ 对宦官的贱称。
引汉司马迁《报任少卿书》：“夫以中才之人，事有关於宦竖，莫不伤气，而况於慷慨之士乎？”
《后汉书·杨震传》：“臣案国旧典，宦竖之官，本在给使省闥，司昏守夜，而今猥受过宠，执政操权。”
《旧唐书·杨炎传》：“先朝权制，中人领其职，以五尺宦竖操邦之本，丰俭盈虚，虽大臣不得知。”
梁启超《中国专制政治进化史论》第二章：“两汉强干弱枝之策大行，中央政府之权，达於极点。皇子之国，其势不敌汉廷一宦竖。”
对宦官的贱称。
宦huàn(1)（名）官吏。(2)（动）做官。(3)（名）宦官。(4)姓。宦huàn（名）封建时代经过阉割在皇宫里伺侯皇帝及其家族的男人。也叫“太监”。宦yí（名）古代称屋子的东北角。
竖读音：shù竖(1)（形）跟地面垂直的：～井。(2)（形）从上到下的；从前到后的：画一条～线｜～着再挖一道沟。(3)（动）使物体跟地面垂直：～电线杆。(4)（名）（～儿）汉字的笔画；形状是“｜”。(5)〈书〉（名）年轻的仆人：～子。