fù hèn
chóu hèn
juàn hèn
mào hèn
xián hèn
bào hèn
fēng hèn
xīn hèn
chēn hèn
zhòng hèn
dài hèn
yǐn hèn
sù hèn
jì hèn
yàn hèn
kè hèn
chūn hèn
yí hèn
wǔ hèn
jì hèn
tàn hèn
zǔ hèn
qíng hèn
jī hèn
dào hèn
fèn hèn
qī hèn
kě hèn
jīng hèn
hán hèn
cǎn hèn
chù hèn
duì hèn
nǎo hèn
bǎi hèn
chēn hèn
rú hèn
liú hèn
yǐn hèn
tòng hèn
sī hèn
yōu hèn
niǔ hèn
yí hèn
fēi hèn
dǔ hèn
zhuī hèn
jī hèn
fā hèn
shěn hèn
xián hèn
huái hèn
huì hèn
bào hèn
huǐ hèn
qì hèn
nù hèn
gǔ hèn
nǎo hèn
qiào hèn
cháng hèn
lí hèn
cái hèn
guài hèn
xiū hèn
jì hèn
suān hèn
àn hèn
pò hèn
gěng hèn
hàn hèn
jī hèn
jí hèn
xuě hèn
jiě hèn
qī hèn
cāi hèn
jiā hèn
dú hèn
gù hèn
kǔ hèn
zèng hèn
chuàng hèn
fèn hèn
ào hèn
yàng hèn
qiè hèn
kǎi hèn
jī hèn
āi hèn
yuàn hèn
tòng hèn
bēi hèn
bié hèn
chóu hèn
zēng hèn
wéi hèn
tūn hèn
wǎn hèn
liàn hèn
hài hèn
jì hèn
yuān hèn
kuì hèn
sān hèn
dìng hèn
chàng hèn
jì hèn
yì hèn
gǎn hèn
cán hèn
dù hèn
yú hèn
shēn hèn
hòu hèn
chóu hèn
恚恨huìhèn
(1)(好工具.)怨恨
英hatred;anger⒈ 愤恨；怨恨。 《史记·外戚世家》：“景帝怒曰：‘是而所宜言邪！’遂案诛大行，而废太子为临江王。
引栗姬愈恚恨，不得见，以忧死。”
《后汉书·郑众传》：“众因上言：‘臣前奏使不为匈奴拜，单于恚恨，故遣兵围臣。’”
宋周密《癸辛杂识后集·韩平原之败》：“时先妣母谩以数券得一包，则皆妇人弊鞋也。方恚恨以为无用，欲弃之，疑其颇重，则内藏大北珠二十粒。”
杨沫《青春之歌》第一部第二一章：“一种依恋的情感混搅在一种正义的恚恨的情绪中。”
愤恨、怨恨。