yí cán
yí luò
yí shì
yí jiǎn
yí mí
yí lóng
yí zào
yí dí
yí bái
yí píng
yí mán
yí mò
yí zǔ
yí yú
yí tài
yí jī
yí dūn
yí dàn
yí zōu
yí shuō
yí fēn
yí gē
yí gēng
yí rán
yí miè
yí dàn
yí hào
yí kuàng
yí jiǎo
yí lè
yí huǐ
yí shān
yí jū
yí liáo
yí zú
yí fù
yí yóu
yí xià
yí tiǎn
yí yán
yí guāng
yí guān
yí yóu
yí kǎo
yí gù
yí yì
yí qín
yí xiǎn
yí lù
yí cuì
yí dào
yí yì
yí gòu
yí yì
yí zhí
yí chuáng
yí tíng
yí guǐ
yí huāng
yí yú
yí zōng
yí dàng
yí lún
yí yǔ
yí mù
yí cháo
yí pán
yí shāng
yí guǎn
yí jì
yí qīn
yí mǐn
yí lù
yí fú
yí dá
yí máo
yí tǎn
yí mèi
yí děng
yí mù
yí bēi
yí huì
yí jiè
yí qū
yí chàng
yí sì
yí chōu
yí fú
yí líng
yí yǎ
⒈ 相传黄帝时始造箭者。
引《世本·作》：“挥作弓， 夷牟作矢。”
宋衷注：“挥、夷牟，黄帝臣。”
张澍补注：“矢，亦曰箭。”
1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。
牟读音：móu,mù[ mù ]1. 〔牟平〕地名，在中国山东省。