gǒng dōu
gǒng zhù
gǒng shǒu
gǒng jià
gǒng chén
gǒng zuò
gǒng shǔ
gǒng mò
gǒng yā
gǒng bǎn
gǒng bǎ
gǒng bié
gǒng wèi
gǒng xuàn
gǒng wán
gǒng běi
gǒng xíng
gǒng jǐ
gǒng hù
gǒng bì
gǒng bài
gǒng dù
gǒng láng
gǒng shèng
gǒng tīng
gǒng qiáo
gǒng péng
gǒng shù
gǒng fú
gǒng huā
gǒng mén
gǒng lèi
gǒng mén
gǒng yì
gǒng xiá
gǒng hēi
gǒng lì
gǒng mù
gǒng rào
gǒng bà
gǒng hòu
gǒng yī
gǒng dòng
gǒng huǒ
gǒng mèi
gǒng bào
gǒng jiān
gǒng dǐng
gǒng jí
gǒng quān
gǒng chén
gǒng mù
gǒng pā
gǒng gāo
gǒng fú
fǎn bì
diǎn bì
zhào bì
dǐ bì
bàn bì
hán bì
shōu bì
bái bì
guī bì
qiú bì
huán bì
xuán bì
qián bì
guī bì
fèng bì
jiàn bì
huái bì
huǐ bì
jīn bì
quán bì
suì bì
chǐ bì
líng bì
sù bì
fǎn bì
tóng bì
hé bì
bào bì
cóng bì
hóng bì
shuāng bì
dāng bì
pú bì
xuān bì
jīng bì
pò bì
zǎi bì
xuán bì
bǎo bì
lián bì
wán bì
xī bì
qín bì
guī bì
zhuàn bì
gǔ bì
diǎn bì
xián bì
gǒng bì
zhòng bì
lì bì
lián bì
chǔ bì
hái bì
zhū bì
gǒng bì
shēng bì
shěn bì
lǚ bì
shí bì
qióng bì
bài bì
hé bì
拱璧gǒngbì
(1) 大璧，泛指珍贵的物品
例笼归，举家庆贺，虽连城拱璧不啻也。——《聊hAo86.斋志异·促织》英big，round jade with a hole in it⒈ 大璧。
引《左传·襄公二十八年》：“与我其拱璧，吾献其柩。”
孔颖达疏：“拱，谓合两手也，此璧两手拱抱之，故为大璧。”
后因用以喻极其珍贵之物。 《太平御览》卷七五五引北周王褒《＜象经＞序》：“片善崇於拱璧，一言踰於华袞。”
唐刘禹锡《答道州薛侍郎论方书》：“辱貺之喜，信踰拱璧。”
明王世贞《题＜宋仲珩方希直书＞》：“而百六十年间，学士大夫宝之若拱璧。”
阿英《西门买书记》：“就是遇到残本，也视若拱璧。”
两手合抱的大块璧玉。比喻非常珍贵的宝物。
拱gǒng(1)（动）两手相合；臂的前部上举：～手。(2)（动）环绕：～卫｜众星～月｜四山环～的大湖。(3)（动）肢体弯曲成弧形：～肩缩背｜～腰。(4)（形）建筑物成弧形的：～门｜连～坝。(5)（动）用身体撞动别的东西或拨开土地等物体：用身子～开了大门｜猪用嘴～地｜蚯蚓从地下～出许多土来｜一个孩子儿从人群里～出去了。(6)（动）植物生长；从土里向外钻或顶：苗儿～出土了。
璧读音：bì璧bì（名）古代的一种玉器；扁平；圆形；中间有孔；美玉的通称。