yán qiàn
yán qiáo
yán yì
yán yǎo
yán yáng
yán yá
yán jū
yán dǐ
yán huà
yán fáng
yán wēi
yán zhù
yán gǔ
yán kè
yán mèng
yán léng
yán yín
yán láng
yán yá
yán yáo
yán yǔ
yán lù
yán bì
yán rán
yán jiāo
yán diàn
yán tuó
yán gēng
yán jùn
yán guì
yán dòng
yán dèng
yán yán
yán xuān
yán yǔ
yán zé
yán lù
yán gù
yán ā
yán qiáng
yán gāng
yán láng
yán cén
yán chù
yán xīn
yán kū
yán yǎn
yán zhāng
yán lóng
yán lài
yán céng
yán yuè
yán lù
yán jiǎo
yán yāo
yán qū
yán dèng
yán jiāng
yán zhǐ
yán yào
yán shì
yán sì
yán kū
yán è
yán róng
yán yín
yán áo
yán yǒu
yán shí
yán yě
yán hè
yán jiāo
yán shì
yán àn
yán qǔ
yán jiōng
yán yào
yán bì
yán gēn
yán pù
yán zhàng
yán zhàng
yán yùn
yán dòu
yán xī
yán xiá
yán luán
yán jiāng
yán jìng
xìng dòu
guī dòu
qián dòu
shāng dòu
liáng dòu
yù dòu
xuě dòu
bì dòu
guī dòu
qú dòu
qiàn dòu
kōng dòu
shí dòu
bó dòu
kū dòu
bí dòu
qíng dòu
yán dòu
yí dòu
bì dòu
fēng dòu
jué dòu
shé dòu
qián dòu
yān dòu
xìng dòu
tián dòu
jìng dòu
bì dòu
dān dòu
gǒu dòu
bì dòu
qiào dòu
kǎn dòu
⒈ 亦作“岩竇”。即岩穴。
引唐李颀《答高三十五留别》诗：“韩康虽復在人间， 王霸终思隐巖竇。”
宋曾敏行《独醒杂志》卷四：“湖湘巖竇中多石燕，附石而生。”
金元好问《宝严纪行》诗：“遥遥金门寺，寳焰出岩竇。”
清吴敏树《吴南屏听雨楼记》：“而其为山，岗阜堆复，无巖竇泉石之奇，峰岭之秀。”
岩(1)（名）岩石：～层｜～浆｜～心｜～盐。(2)（名）岩石突起而成的山峰：七星～（在广西）。
窦读音：dòu窦dòu(1)（名）本义：孔；洞。(2)（名）人体某些器官或组织的内部凹入的部分。(3)（名）姓。