xiāo shé
zǐ shé
yí shé
zé shé
bǐ shé
mén shé
jiǎo shé
bì shé
duó shé
kǒu shé
guǐ shé
gǔ shé
zé shé
tūn shé
lǜ shé
shuō shé
míng shé
jué shé
tāo shé
zhōng shé
lǜ shé
jiáo shé
mài shé
fǎn shé
cháng shé
diào shé
jiá shé
māo shé
mí shé
què shé
sè shé
chán shé
jī shé
lì shé
chàn shé
zuǐ shé
huáng shé
guǎng shé
fǎn shé
guā shé
niē shé
guà shé
jiǎo shé
diào shé
dú shé
jūn shé
zé shé
niǎn shé
jué shé
xiǎo shé
yīng shé
tǔ shé
jiàn shé
liǎng shé
miào shé
huǒ shé
lìn shé
yáo shé
yǎo shé
jié shé
chēng shé
biàn shé
xué shé
chuō shé
duàn shé
yáng shé
gǒu shé
gōu shé
chì shé
shì shé
è shé
nìng shé
mào shé
jié shé
mǔ shé
què shé
mù shé
gào shé
biàn shé
fàn shé
pò shé
shà shé
dàn shé
chǐ shé
cì shé
xiù shé
suō shé
juǎn shé
tà shé
zhòng shé
jiāo shé
yā shé
wěn shé
bǎi shé
fèi shé
qiǎo shé
èr shé
zhèng shé
chún shé
gǔ shé
yú shé
nòng shé
jìn shé
ráo shé
làng shé
tiě shé
hóu shé
diàn shé
⒈ 咬啮舌头。表示悔根已极。
引《史记·魏其武安侯列传》：“魏其必内愧，杜门齰舌自杀。”
司马贞索隐引《说文》：“齰，啮也。”
宋苏辙《龙川别志》卷下：“﹝蔡确﹞若稍知义理，当齰舌自杀。”
⒉ 不说话，或不敢说话。
引宋朱熹《答蔡季通书》：“《乐书》，非敢忘之，但方此齰舌，岂敢更妄作耶？”