jùn kuài
jùn mào
jùn jiàn
jùn yǎ
jùn jié
jùn zhuàng
jùn xuǎn
jùn chǔ
jùn gāo
jùn ài
jùn yǐng
jùn gǔ
jùn yàn
jùn ér
jùn mín
jùn shuǎng
jùn kè
jùn mǎ
jùn fā
jùn lǎo
jùn yì
jùn yù
jùn qiào
jùn yì
jùn bá
jùn jiāo
jùn shì
jùn bì
jùn shàn
jùn rén
jùn nán
jùn dá
jùn jié
jùn shǎng
jùn yīng
jùn yǎn
jùn lǎng
jùn xióng
jùn qì
jùn wěi
jùn bǔ
jùn wù
jùn liú
jùn shàng
jùn wù
jùn cái
jùn míng
jùn dì
jùn liè
jùn xiá
jùn jǔ
jùn yǔ
jùn páng
jùn yǒu
jùn dàng
jùn mài
jùn cái
jùn lǚ
jùn chú
jùn háo
jùn jié
jùn yīn
jùn zhì
jùn biàn
jùn niǎo
jùn xián
jùn míng
jùn wù
jùn měi
jùn qì
jùn máo
jùn xiōng
jùn jié
jùn lì
jùn wèi
jùn dé
jùn qún
jùn fēng
jùn lì
jùn láng
jùn biàn
jùn zhé
jùn liáo
jùn yóu
jùn huì
jùn hú
jùn yì
jùn yuǎn
jùn liáng
jùn qiǎo
jùn guā
jùn zào
jùn líng
jùn jié
jùn zhé
jùn mǐn
jùn shí
jùn xiù
jùn qí
jùn shēng
jùn néng
jùn pǐn
jùn lái
.俊髦jùnmáo
(1) 才智杰出之士
英unusually talent person⒈ 才智杰出之士。
引唐殷尧藩《帝京》诗之一：“列郡徵才起俊髦，万机独使圣躬劳。”
宋王安石《敕修南郊式表》：“恭惟皇帝陛下体圣神之质，志文武之功，嘉与俊髦，灵承穹昊。”
明高明《琵琶记·伯喈辞官辞婚不准》：“眷兹警动之风，未遂雍熙之化。爰招俊髦，以辅不逮。”
鲁迅《中国小说史略》第二十篇：“二书大旨，皆显扬女子，颂其异能，又颇薄制艺而尚词华，重俊髦而嗤俗士。”
杰出的人物。
俊jùn(1)（形）相貌好看：～秀｜～俏｜这个孩子长得好～呀。(2)（形）才智出众的：～杰｜英～｜～士。
髦读音：máo髦máo（名）古代幼儿垂在前额的短头发。