qín xiǎn
qín lǚ
qín niǎo
qín liè
qín tǎo
qín jiǎn
qín xiàn
qín xiū
qín yán
qín sè
qín zhuāng
qín huāng
qín fù
qín chù
qín jí
qín huò
qín máng
qín shòu
qín qiú
qín mén
qín guó
qín yí
qín tiǎn
qín xì
qín huá
qín shòu
qín jū
qín xīng
qín zhī
qín dú
qín tān
qín lù
qín jié
qín jiǎn
qín yǔ
qín lǔ
qín zhì
qín yí
qín miè
qín fú
qín gǔ
míng dú
rǔ dú
bái dú
qín dú
gāo dú
liú dú
bào dú
gēng dú
dài dú
chì dú
duǎn dú
jī dú
jiǎn dú
máo dú
jīn dú
mù dú
hēi dú
pèi dú
niú dú
xīng dú
shēng dú
lì dú
jū dú
bān dú
jiàn dú
huáng dú
shì dú
gū dú
yǒu dú
qīng dú
⒈ 禽和犊。古代用作馈赠的礼品，因以喻干禄进身之物。
引《荀子·劝学》：“君子之学也，以美其身；小人之学也，以为禽犊。”
杨倞注：“禽犊，餽献之物也。”
刘师培补释：“《礼记·曲礼》言：‘凡贄：卿，羔；大夫，雁；士，雉。’是所执之贄非兽即禽，特此文以犊代羔耳。”
⒉ 指鸟兽疼爱幼仔，比喻父母溺爱子女。
引明汤显祖《牡丹亭·训女》：“説与你夫人爱女休禽犊，馆明师茶饭须清楚，你看我治国齐家也则是数卷书。”
清刘大櫆《卢氏二母传》：“彼以禽犊为爱，使其子怙宠灭义，不克自树立，以至於碌碌无所短长。”
犊，小牛。禽犊指馈赠的礼物。