xián niè
xián fā
xián jiù
xián jiǔ
xián bào
xián āi
xián jiē
xián bēi
xián bēi
xián suǒ
xián bēi
xián wēi
xián tí
xián chuí
xián mù
xián huān
xián jué
xián pèi
xián gào
xián jiǎn
xián pèi
xián yuàn
xián lián
xián dǎn
xián xián
xián lèi
xián è
xián jiā
xián qián
xián zhī
xián qī
xián yuān
xián gān
xián liú
xián mìng
xián sù
xián ēn
xián wěi
xián shuāng
xián piàn
xián fù
xián bǔ
xián zhì
xián míng
xián hé
xián qì
xián yào
xián cí
xián yuān
xián shí
xián hèn
xián jī
xián huán
xián dài
xián shěn
xián jié
xián tì
xián mèng
xián chēng
xián lǚ
xián jí
xián lè
xián fèn
xián zhǒng
xián nù
xián chán
xián shāng
xián wèi
xián kuài
xián chuí
xián huǐ
xián dāo
xián fèng
xián lóu
xián zhī
xián jiàn
xián chí
xián jiān
xián juě
xián méi
xián jí
xián jiān
xián pái
xián gǎn
xián jiē
xián lú
xián jué
xián fèn
xián bēi
xián lè
xián tǐ
xián xū
xián bì
xián niè
xián tǔ
xián xì
xián dēng
shuò yuān
míng yuān
chén yuān
mái yuān
hū yuān
niè yuān
bào yuān
sù yuān
shì yuān
qǐn yuān
xián yuān
chóu yuān
jiě yuān
shēn yuān
xuě yuān
fán yuān
pōu yuān
hán yuān
fù yuān
bào yuān
qīn yuān
hǎn yuān
duàn yuān
bèi yuān
cháng yuān
xǐ yuān
yè yuān
jiā yuān
chóu yuān
zhí yuān
qín yuān
méng yuān
chén yuān
(.好工具)衔冤xiányuān
(1) 指无辜受罪。即“含冤”
英nurse a bitter sense of wrong⒈
引《宋书·索虏传论》：“偏城孤将，衔寃就虏。”
唐杜甫《哭台州郑司户苏少监》诗：“流慟嗟何及，衔寃有是夫。”
元关汉卿《窦娥冤》第三折：“都是我做竇娥的没时没运，不明不闇，负屈衔冤。”
鲁迅《且介亭杂文末编·女吊》：“这也是一个女人，在衔冤悲泣。”
⒉ 含冤。谓冤屈无从申诉。
引《宋书·索虏传论》：“偏城孤将，衔寃就虏。”
唐杜甫《哭台州郑司户苏少监》诗：“流慟嗟何及，衔寃有是夫。”
元关汉卿《窦娥冤》第三折：“都是我做竇娥的没时没运，不明不闇，负屈衔冤。”
鲁迅《且介亭杂文末编·女吊》：“这也是一个女人，在衔冤悲泣。”
蒙受冤屈不得伸诉。
衔(1)（动）用嘴含：燕子～泥。(2)（动）存在心里：～恨｜～冤。(3)（动）〈书〉接受；奉：～命。(4)（动）相连接：～接。衔xián（名）行政、军事、学术等系统中人员的等级或称号：头～｜授～。
冤读音：yuān冤yuān(1)（名）冤枉；冤屈：～情｜鸣～｜伸～。(2)（名）冤仇：～家。(3)（动）上当；吃亏。(4)（动）〈方〉欺骗：你别～人。