bī shā
bī bìng
bī luó
bī zā
bī ài
bī bèng
bī qǔ
bī dàn
bī shū
bī xìng
bī rèn
bī suǒ
bī wēi
bī xiāo
bī dǎ
bī qì
bī shù
bī zhàng
bī shǐ
bī mù
bī kòu
bī qiē
bī yán
bī hài
bī gòng
bī chuò
bī jiào
bī chì
bī zā
bī xié
bī wǎn
bī jù
bī yè
bī ěr
bī hàn
bī nǎo
bī jiàng
bī shì
bī lüě
bī yín
bī shēn
bī cè
bī tú
bī gōng
bī ěr
bī zhàn
bī xuē
bī duó
bī sǐ
bī kèn
bī jié
bī zhǎi
bī yuè
bī è
bī bó
bī xiá
bī shú
bī tóng
bī rǎo
bī yún
bī lüè
bī chú
bī lì
bī yì
bī gǔ
bī shǔ
bī líng
bī zé
bī zhǔ
bī shuò
bī xīn
bī wèi
bī bō
bī miàn
bī xià
bī jiān
bī còu
bī bāo
bī zhài
bī yǎn
bī jí
bī chèn
bī hóng
bī pū
bī xiàn
bī gǔ
bī zé
bī jù
bī zhào
bī gōng
bī tǎo
bī qīng
bī shè
bī qiú
bī sì
bī zhú
bī yā
bī qiáng
bī cù
bī cè
bī jiǔ
bī ěr
bī wū
bī quàn
bī mìng
bī mù
bī zè
bī shuǐ
bī jiè
bī gǎn
bī rǔ
bī mǎ
bī huǒ
bī lè
bī nà
bī xié
bī zhàn
bī zā
bī jiā
bī qiǎn
bī bī
bī fǎ
bī shù
bī chǔ
bī xià
bī jìn
bī jià
bī ní
bī tiān
bī sāi
bī jiù
bī juān
bī fèi
bī qiǎng
bī yù
bī nián
bī hūn
bī è
bī cù
bī wèn
bī rǎng
bī pò
bī jù
bī shàng
bī hé
bī jìn
bī lěng
bī sǔn
bī kōng
bī tū
bī cóng
bī zhēn
bī zé
bī sǒng
bī zhí
bī jǐn
bī jié
bī cù
bī shè
bī dǒu
bī suì
bī lìng
bī rén
bī kǎo
bī cù
bī wǎn
bī jiān
bī jiē
bī xiào
bī zhì
bī jí
bī chén
bī chǐ
bī yòu
bī shǔ
bī xié
bī wēi
bī chán
bī zū
bī fù
bī liè
bī lín
bī lín
bī mèn
qiáo pò
jí pò
tòng pò
qióng pò
zhuī pò
kǒng pò
piāo pò
huán pò
jié pò
zú pò
kùn pò
huāng pò
yā pò
qiàn pò
jiū pò
chù pò
qiān pò
biǎn pò
jiàn pò
jiān pò
āi pò
shāng pò
kōng pò
xié pò
qiǎng pò
huáng pò
juàn pò
lè pò
pín pò
jǐn pò
qiè pò
cù pò
qiú pò
kuāng pò
jù pò
huáng pò
cù pò
yā pò
jiāo pò
fán pò
qīn pò
jú pò
bēn pò
jié pò
bǐ pò
líng pò
jiān pò
huáng pò
cuī pò
yōu pò
kěn pò
cù pò
máng pò
jìn pò
bèi pò
wēi pò
jiǒng pò
huǒ pò
dūn pò
dū pò
bī pò
jiāo pò
yòu pò
xiá pò
chán pò
jī pò
rǒng pò
zào pò
cù pò
zé pò
qū pò
cāng pò
cāi pò
bēng pò
hài pò
逼迫bīpò
(1) 施加压力促使;强行.迫使
例逼迫有阿母。——《玉台新咏·古诗为焦仲卿妻作》英force;pel;coerce(2) 又
例同是被逼迫。⒈ 紧紧地催促；用压力促使。
引《后汉书·列女传·陈留董祀妻》：“逼迫迁旧邦，拥主以自彊。”
唐李咸用《悲哉行》：“用却春风力几多，微霜逼迫何容易。”
徐志摩《我有一个恋爱》诗：“有时阶砌下蟋蟀的秋吟，引起我心伤，逼迫我泪零。”
⒉ 拥挤，相迫。
引汉傅毅《舞赋》：“车骑并狎，巃嵸逼迫。”
⒊ 犹窘迫。
引三国魏曹操《上书谢策命魏公》：“归情上闻，不蒙听许，严詔切至，诚使臣心俯仰逼迫。”
《晋书·李势载记》：“逼迫仓卒，自投草野。”
明李贽《复邓鼎石书》：“势到逼迫时，一粒一金一青目，便高增十倍价，理势然也。”
催逼、迫使。
逼bī(1)（动）逼迫；给人以威胁：形势～人。(2)（动）强迫索取：～债。(3)（动）逼近：～视（很相似）｜大军已～城郊。(4)（形）〈书〉狭窄：～仄（地方窄）。
迫读音：pò,pǎi[ pò ]1. 用强力压制，硬逼：逼迫。迫害。压迫。强迫。胁迫。迫降（jiàng ）。迫降（xiáng ）。迫不得已。
2. 接近：迫近。迫冬。
3. 急促：急迫。迫切。迫不及待。
4. 狭窄：地势局迫。