róng wèi
kǒu wèi
hé wèi
chéng wèi
huàn wèi
pǐn wèi
lèi wèi
jué wèi
shí wèi
là wèi
tǔ wèi
yì wèi
màn wèi
biàn wèi
qīn wèi
dàn wèi
qù wèi
jiáo wèi
miào wèi
jiāo wèi
qì wèi
jiē wèi
fēng wèi
xiān wèi
hǎi wèi
chún wèi
pī wèi
biàn wèi
gāo wèi
gān wèi
yín wèi
hán wèi
shèng wèi
tǐ wèi
lán wèi
kǔ wèi
xiāng wèi
dú wèi
pí wèi
shī wèi
èr wèi
cí wèi
cù wèi
nán wèi
yì wèi
shēng wèi
wǔ wèi
lùn wèi
pín wèi
zī wèi
dì wèi
dān wèi
zǎn wèi
guài wèi
tiáo wèi
yuán wèi
zāo wèi
hòu wèi
shān wèi
jiū wèi
shì wèi
là wèi
chī wèi
cù wèi
zuǐ wèi
xiǎng wèi
sè wèi
fá wèi
yī wèi
guò wèi
rù wèi
fěng wèi
jiāng wèi
qí wèi
méi wèi
jiā wèi
wú wèi
kuàng wèi
gāo wèi
guǎ wèi
pǎo wèi
jì wèi
rén wèi
nì wei
kūn wèi
xún wèi
chuò wèi
wán wèi
shén wèi
dān wèi
yán wèi
zhēn wèi
tián wèi
lù wèi
qīng wèi
xìng wèi
shāng wèi
bǎi wèi
dàn wèi
yǒu wèi
xì wèi
gòu wèi
zǔ wèi
gǔ wèi
sī wèi
jiān wèi
dǐng wèi
tí wèi
wán wèi
liè wèi
gē wèi
qíng wèi
qì wèi
shuǐ wèi
hòu wèi
chòu wèi
jùn wèi
duì wèi
zhēn wèi
jiā wèi
lǔ wèi
huí wèi
yì wèi
le wèi
chǔ wèi
yú wèi
cháng wèi
měi wèi
nuǎn wèi
dān wèi
běn wèi
àn wèi
chěng wèi
趣味qùwèi
(1) 使人感到愉快，能引起兴趣的特性
例文学之趣味。——蔡(.好工具)元培《图画》例趣味无穷英interest;delight(2) 爱好
例迎合低级趣味英taste;liking;preference⒈ 情趣；旨趣；兴趣。
引北魏郦道元《水经注·江水二》：“絶巘多生怪柏，悬泉瀑布，飞漱其间，清荣峻茂，良多趣味。”
宋叶适《跋刘克逊诗》：“怪伟伏平易之中，趣味在言语之外，两谢 、二陆不足多也。”
《红楼梦》第三九回：“刘老老吃了茶，便把些乡村中所见所闻的事情説给贾母听， 贾母越发得了趣味。”
鲁迅《书信集·致邹韬奋》：“我以为如果能有插图，就更加有趣味。”
⒉ 滋味、味道。
引《清平山堂话本·快嘴李翠莲记》：“此茶唤作阿婆茶，名实虽村趣味佳。”
兴趣意味。
1. 意向：志趣。旨趣。
2. 趣味，使人感到愉快：兴趣。乐趣。情趣。雅趣。妙趣。相映成趣。趣事。趣味。
味读音：wèi味wèi(1)（名）物质所具有的能使舌头得到某种味觉的特性：～道。(2)（名）物质所具有的能使鼻子得到某种嗅觉的特性：气～。(3)（名）意味；趣味：兴～。(4)（动）辨别味道。(5)（量）中药配方；药物的一种叫一味：三～药。