qiān xié
qiān xiǎo
qiān rén
qiān wěi
qiān zuǒ
qiān qī
qiān bù
qiān yán
qiān yì
qiān jiě
qiān shì
qiān yā
qiān rén
qiān wàng
qiān xiàn
qiān zàn
qiān yǔn
qiān tóng
qiān rán
qiān yuàn
qiān xié
qiān tào
qiān piào
qiān míng
qiān pàn
qiān zuò
qiān shǔ
qiān shì
qiān móu
huǒ pàn
pī pàn
qiān pàn
fēn pàn
tōng pàn
tán pàn
jiǒng pàn
huā pàn
zhǔ pàn
bèi pàn
quán pàn
hú pàn
lùn pàn
guī pàn
chū pàn
nèi pàn
gǎi pàn
dà pàn
yùn pàn
xuān pàn
yán pàn
lián pàn
shè pàn
zhū pàn
qū pàn
yuán pàn
píng pàn
cái pàn
xié pàn
bù pàn
zhōng pàn
jué pàn
diào pàn
shū pàn
lí pàn
qiān pàn
chá pàn
gōng pàn
guǐ pàn
tán pàn
gōng pàn
wǔ pàn
tóng pàn
shì pàn
pōu pàn
kē pàn
kǎo pàn
zhì pàn
shěn pàn
⒈ 即签判。签书判官厅公事的简称。为宋代各州幕职，协助州长官处理政务及文书案牍。
引宋陆游《老学庵笔记》卷三：“晏安恭为越州教授， 张子韶为僉判。”
《警世通言·拗相公饮恨半山堂》：“﹝王安石﹞初任浙江庆元府鄞县知县……转任扬州僉判。”
⒉ 指做佥判官。
引明汪廷讷《狮吼记·访友》：“下官僉判凤翔三年，蒙恩召直史馆。”
⒊ 签名并作判词。
引明袁宏道《与倪崧山》：“大约手疲於僉判，眼疲於簿领。”
佥qiān(1)（副）〈书〉全部；都：～同。(2)（动）同“签”：～同。
判读音：pàn判pàn(1)（动）分开；分辨：～断。(2)（动）显然（有区别）：～若两人。(3)（动）评定：批～｜～卷子。(4)（动）判决：审～｜～案。