shù jì
shù sī
shù wù
shù zǐ
shù tǔ
shù lǎo
shù niè
shù zú
shù yǒu
shù shì
shù chū
shù yù
shù chǐ
shù míng
shù suì
shù fù
shù fú
shù mín
shù huì
shù cǎi
shù liáo
shù guī
shù pǐn
shù xiōng
shù xìng
shù méng
shù kě
shù yù
shù zhèng
shù shèn
shù fǔ
shù yǐn
shù shì
shù qún
shù shì
shù lí
shù gū
shù nǚ
shù yú
shù lèi
shù méng
shù yù
shù shū
shù jié
shù xiū
shù zhǐ
shù jié
shù guó
shù zhǎng
shù gōng
shù máo
shù rén
shù bāng
shù jī
shù jiāng
shù gǔ
shù zhí
shù chǎn
shù zhèng
shù nán
shù xiū
shù lì
shù hū
shù bó
shù dì
shù shù
shù qī
shù qún
shù shè
shù ráo
shù kuí
shù sūn
shù niǎo
shù chǎn
shù huì
shù liáo
zá pǐn
tiáo pǐn
bǎi pǐn
qiān pǐn
wù pǐn
yì pǐn
fán pǐn
guì pǐn
jùn pǐn
zhēn pǐn
qí pǐn
dì pǐn
yī pǐn
yòng pǐn
rù pǐn
xī pǐn
xià pǐn
qún pǐn
yàn pǐn
dào pǐn
wǔ pǐn
xiāng pǐn
píng pǐn
shí pǐn
tián pǐn
jiǎng pǐn
liè pǐn
qí pǐn
jiān pǐn
huò pǐn
shì pǐn
miào pǐn
qún pǐn
cóng pǐn
chéng pǐn
jué pǐn
zhèng pǐn
héng pǐn
fèi pǐn
méi pǐn
bǔ pǐn
zèng pǐn
jiǔ pǐn
yì pǐn
zhì pǐn
gāo pǐn
shēng pǐn
gé pǐn
shēn pǐn
dēng pǐn
yuán pǐn
biāo pǐn
shī pǐn
zhì pǐn
yīn pǐn
cháng pǐn
dà pǐn
fù pǐn
róng pǐn
sān pǐn
shí pǐn
jìn pǐn
cī pǐn
quán pǐn
jiè pǐn
yí pǐn
tóng pǐn
yóu pǐn
mò pǐn
hù pǐn
chǎn pǐn
jué pǐn
chà pǐn
chǎn pǐn
chū pǐn
rén pǐn
zāng pǐn
líng pǐn
lún pǐn
guǒ pǐn
hóng pǐn
jiǎng pǐn
bì pǐn
pāi pǐn
shàng pǐn
liáo pǐn
guān pǐn
quán pǐn
shè pǐn
fù pǐn
cái pǐn
gū pǐn
fēng pǐn
cái pǐn
bīng pǐn
shí pǐn
yào pǐn
cì pǐn
dūn pǐn
kē pǐn
lí pǐn
liú pǐn
zuì pǐn
tí pǐn
jiè pǐn
bān pǐn
chá pǐn
shuǐ pǐn
xiǎo pǐn
mín pǐn
yàng pǐn
shù pǐn
huà pǐn
chén pǐn
xiān pǐn
cán pǐn
zhēn pǐn
zhēn pǐn
dòu pǐn
mǎn pǐn
shén pǐn
lè pǐn
cài pǐn
jùn pǐn
yàn pǐn
zhuǎn pǐn
màn pǐn
lì pǐn
tóu pǐn
mén pǐn
dī pǐn
jīng pǐn
lǐ pǐn
zhǎn pǐn
shū pǐn
cún pǐn
jiàn pǐn
zhì pǐn
bèi pǐn
zhī pǐn
wěi pǐn
guǐ pǐn
jiā pǐn
zuò pǐn
dàn pǐn
cǎi pǐn
yāo pǐn
shāng pǐn
háo pǐn
cí pǐn
bù pǐn
zhōng pǐn
hán pǐn
bǔ pǐn
miù pǐn
qū pǐn
diào pǐn
qíng pǐn
gòng pǐn
bèi pǐn
chéng pǐn
néng pǐn
jiǔ pǐn
bā pǐn
kuí pǐn
ràng pǐn
gòng pǐn
dú pǐn
dòng pǐn
jí pǐn
yuè pǐn
zī pǐn
jiē pǐn
⒈ 犹众物，万物。
引《孔子家语·五仪解》：“所谓圣者，德合於天地，变通无方。穷万事之终始，协庶品之自然。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·铨赋》：“至於草区禽族，庶品杂类，则触兴致情，因变取会。”
⒉ 指众多祭品。
引《宋史·乐志八》：“庶品丰洁，令仪雍肃。”
明沉鲸《双珠记·术士玄谋》：“扫门庭，可敬崇，祇备清羞庶品，洁诚修供。”
⒊ 众官，百官。品，品官。
引《后汉书·皇甫规传》：“大贼从横，流血丹野，庶品不安，谴诫累至，殆以姦臣权重之所致也。”
南朝梁陆倕《拜吏部郎表》：“銓衡庶品，歷选宾僚。”
庶shù(1)（形）众多。(2)（副）庶几；将近；差不多。
品读音：pǐn品pǐn(1)（名）物品：商～｜产～｜战利～。(2)（量）等级；品级：上～｜下～。(3)（量）种类：～种。(4)（名）品质：人～｜～德。(5)（动）辨别好坏；品评：～茶。(6)（动）吹（管乐器；多指箫）：～箫｜～竹弹丝。(7)（Pǐn）姓。