jiàn héng
jiàn wù
jiàn liàng
jiàn guān
jiàn mèi
jiàn wā
jiàn zhōng
jiàn hé
jiàn zhǐ
jiàn bá
jiàn luán
jiàn zhāo
jiàn liàng
jiàn xuǎn
jiàn chéng
jiàn dá
jiàn duàn
jiàn wēi
jiàn biàn
jiàn lín
jiàn jiè
jiàn zhī
jiàn gǔ
jiàn bié
jiàn míng
jiàn tuán
jiàn wèi
jiàn dào
jiàn suì
jiàn yú
jiàn shì
jiàn tái
jiàn qǔ
jiàn quán
jiàn qǔ
jiàn hú
jiàn chè
jiàn lüè
jiàn rén
jiàn jú
jiàn shǎng
jiàn qiè
jiàn gé
jiàn shí
jiàn cǎi
jiàn dìng
jiàn cái
jiàn ào
jiàn yuán
jiàn chá
jiàn jiè
jiàn chè
jiàn xǔ
chè wù
qì wù
mí wù
lǐng wù
huì wù
cái wù
jìng wù
shè wù
zhèng wù
qiǎn wù
jī wù
jī wù
jié wù
qiáng wù
dòng wù
jué wù
jǐng wù
jùn wù
quān wù
jǐ wù
dòng wù
gǎi wù
diǎn wù
xīng wù
shuǎng wù
guī wù
miào wù
cōng wù
jié wù
dà wù
chāo wù
jiàn wù
jiě wù
qǐ wù
xiǎo wù
biàn wù
tǐ wù
míng wù
dú wù
kāi wù
jiǎng wù
biàn wù
tōng wù
mǐn wù
míng wù
biāo wù
jiàn wù
xǐng wù
biàn wù
gāo wù
jiào wù
mò wù
xǐng wù
huǐ wù
yǐng wù
huō wù
fú wù
sī wù
chǎn wù
xuán wù
chù wù
bù wù
zhuī wù
huǎng wù
fā wù
gǎn wù
shén wù
jǐng wù
chè wù
sù wù
huì wù
lǎng wù
wǎn wù
dùn wù
cān wù
cè wù
⒈ 亦作“鉴悟”。谓精于审察，明白事理。
引《北史·申徽陆通传论》：“陆通鉴悟明敏，饰之以温恭。”
《旧唐书·长孙无忌传》：“无忌聪明鉴悟，雅有武略。”
鉴jiàn(1)（名）镜子（古代用铜制成）。(2)（动）照：水清可～。(3)（动）仔细看；审察：～别｜～定。(4)（名）可以作为警戒或引为教训的事：引以为～｜前车之覆；后车之～。(5)（动）旧式书信套语；用在开头的称呼之后；表示请人看信：惠～｜台～｜钧～。
悟读音：wù悟wù（动）理解；明白；了解；领会；觉醒：～出｜～到。