mài yì
mài dāng
mài xūn
mài zhēng
mài qì
mài shì
mài bù
mài zhòng
mài zōng
mài zhì
mài chū
mài jìn
mài jùn
mài mài
mài jué
mài wǎng
mài sú
mài dé
mài gǔ
mài rén
mài jì
mài shòu
mài zhōng
mài dá
mài xiù
mài rén
mài yuè
mài jì
mài lún
mài děng
mài yì
mài kāi
mài shuǎng
mài jǐng
mài jié
mài zhǒng
mài shàng
tū chū
cè chū
liù chū
dié chū
qǔ chū
jiū chū
yì chū
shēng chū
qìn chū
píng chū
fā chū
dú chū
qìng chū
qí chū
nǔ chū
guì chū
tuō chū
mǎi chū
tǐng chū
rèn chū
zhǎn chū
jué chū
léi chū
niè chū
fēng chū
tū chū
wǔ chū
liú chū
tà chū
dàn chū
shì chū
niǎn chū
shēn chū
shǒu chū
zhǎo chū
pāo chū
cuàn chū
jiàng chū
wǎn chū
gé chū
kàn chū
shì chū
cuān chū
héng chū
gōng chū
shū chū
běn chū
bèi chū
hù chū
hún chū
tuì chū
shū chū
suǒ chū
fù chū
jiè chū
xiǎo chū
shèng chū
sì chū
xī chū
xiāng chū
fān chū
yú chū
kē chū
miǎn chū
kāi chū
jǐ chū
tí chū
jié chū
qí chū
céng chū
zhī chū
gǔn chū
qiǎn chū
dì chū
suì chū
téng chū
lù chū
wài chū
sǐ chū
juàn chū
dǐng chū
xiù chū
tiào chū
tiē chū
yì chū
lòu chū
jié chū
jìn chū
rèn chū
yàn chū
jìn chū
piān chū
méi chū
chà chū
fù chū
jiǒng chū
mài chū
gǔ chū
qián chū
líng chū
jué chū
lèi chū
qīng chū
kān chū
hēi chū
fā chū
yǐn chū
bào chū
lán chū
jiāo chū
tā chū
páng chū
yī chū
shī chū
cí chū
gāo chū
shí chū
zhuó chū
tóng chū
wú chū
jiàn chū
zhǐ chū
tuī chū
rù chū
zhèng chū
yǒng chū
yǐng chū
pái chū
tāo chū
nǐ chū
tiāo chū
chāo chū
chóng chū
chuàng chū
xiǎn chū
bō chū
cuò chū
yì chū
mài chū
huì chū
jùn chū
jiǎo chū
qī chū
xuān chū
bá chū
fàng chū
huō chū
jiǎn chū
bō chū
jué chū
dí chū
fēng chū
chóng chū
fèi chū
rì chū
fù chū
shù chū
zì chū
dé chū
dòng chū
bà chū
bǎi chū
bèng chū
bèi chū
tè chū
wǎn chū
yǎn chū
qū chū
⒈ 超逸。
引南朝宋刘义庆《世说新语·品藻》：“抚军问孙兴公 …… 桓温何如？曰：‘高爽迈出。’”
迈mài（名）提脚向前走；跨：～步｜～过门坎。迈mài（形）老：老～｜年～。迈mài（量）英里（用于机动车行车速度）：一个钟头走三十～。
出读音：chū出chū(1)（动）从里面走向外面：～来｜～席。(2)（动）超出。(3)（动）往外拿：～主意。(4)（动）出产、产生、发生：～问题。(5)（动）发出：～汗。(6)（动）显露：～名。(7)（动）显得量多：不～数。(8)（动）支出：～纳。(9)（名）〈方〉跟“往”连用；表示向外：快往～走。（量）一本传奇中的一个大段落叫一出；戏曲中的一个独立剧目叫一出：一～戏。（动）用在动词后；表示动作从里往外：跑～大门。（动）用在动词后；表示动作完成。含有从隐蔽到显露或从无到有的意思：做～成绩。（助）用在形容词后；表示超出：快往～走。（量）一本传奇中的一个大段落叫一出；戏曲中的一个独立剧目叫一出