jìn jù
jìn xún
jìn báo
jìn jìn
jìn zhe
jìn hào
jìn rù
jìn dùn
jìn yuǎn
jìn chāng
jìn lù
jìn mì
jìn xīng
jìn jìn
jìn làn
jìn dài
jìn shī
jìn jí
jìn è
jìn jiāo
jìn yì
jìn dà
jìn rùn
jìn yín
jìn xī
jìn chí
jìn fèi
jìn rǎn
jìn gāo
jìn mí
jìn xìn
jìn jiǔ
jìn duō
jìn guāi
jìn jiǎ
jìn wēi
zhuāng jiǎ
fú jiǎ
bǐng jiǎ
huǎng jiǎ
sāng jià
fàng jià
jìn jiǎ
xiào jiǎ
xiū jià
jiāo jiǎ
shì jiǎ
chūn jià
fù jiǎ
zōng jiǎ
quán jiǎ
xū jiǎ
shēng jiǎ
fù jiǎ
gěi jiǎ
lìn jiǎ
jìn jiǎ
jiān jiǎ
wú jiǎ
zhǔn jià
gào jià
zhēn jiǎ
fān jiǎ
qǐng jià
xiāng jiǎ
qīng jiǎ
kāi jiǎ
zhuó jiǎ
dōng jià
xún jiǎ
dǎ jiǎ
cì jiǎ
xiàn jiǎ
ráo jiǎ
yè jiǎ
jiàng jiǎ
dù jià
qǐ jiǎ
dǐ jiǎ
hán jià
gōng jià
nián jià
liè jiǎ
ēn jiǎ
shǎng jiǎ
piě jiǎ
zhāng jiǎ
xiāo jià
gǔ jiǎ
fú jiǎ
shì jià
diào jiǎ
hái jiǎ
dài jiǎ
cháo jiǎ
mǎn jiǎ
lài jià
tiān jiǎ
jiè jiǎ
èr jiǎ
lì jià
zuò jiǎ
sī jiǎ
jǔ jiǎ
shǔ jià
kōng jiǎ
chǎn jià
kuān jiǎ
cān jiǎ
yōu jiǎ
yī jiǎ
zhāo jiǎ
lái jiǎ
qiú jià
bèi jiǎ
pī jià
jié jià
róng jiǎ
jiǎo jiǎ
bù jiǎ
bǐ jiǎ
zào jiǎ
lǐn jiǎ
hūn jià
chāo jiǎ
xù jiǎ
shè jiǎ
nòng jiǎ
dēng jiǎ
chān jiǎ
zuò jiǎ
chān jiǎ
bìng jià
⒈ 逐渐。
引清谭嗣同《仁学》四：“少贤於此，则能通於一家而不能通於乡里，寖假而一乡一县又不能通於一国。”
夏曾佑《小说原理》：“寖假而燬禁、呵责、指斥人之长吏、父兄、道学先生，亦无不对人则斥之。独处则玩之。”
1. 古同“浸”，浸渍。
假读音：jiǎ,jià[ jiǎ ]1. 不真实的，不是本来的，与“真”相对：假山。假话。假冒。假释。假死。虚假。真假。弄虚作假。
2. 借用，利用：假借。假货。假道（借路）。假手（利用他人为自己办事）。假公济私。不假思索（用不着想）。
3. 〔假名〕日本文所用的字母，多借用汉字的偏旁。楷书称“片假假”，草书称“平假假”。
4. 据理推断，有待验证的：假设。假使。假令。假如。假若。