zhèng qǔ
zhèng yì
zhèng shāng
zhèng fēng
zhèng wèi
zhèng zòu
zhèng fú
zhèng jiǎ
zhèng wǔ
zhèng yì
zhèng huán
zhèng lǚ
zhèng gǔ
zhèng shēng
zhèng kǒng
zhèng pǔ
zhèng shēng
zhèng cǎo
zhèng wǔ
zhèng bái
zhèng shì
zhèng zhòng
zhèng zhōu
zhèng xī
zhèng qú
zhèng xiè
zhèng pú
zhèng liù
chí pǔ
jué pǔ
xuán pǔ
cūn pǔ
yáo pǔ
guì pǔ
zǎo pǔ
wén pǔ
shū pǔ
jǐng pǔ
fán pǔ
zhī pǔ
shū pǔ
píng pǔ
jí pǔ
cháng pǔ
lín pǔ
jū pǔ
lòu pǔ
ròu pǔ
yuán pǔ
kuī pǔ
miáo pǔ
huā pǔ
tián pǔ
shè pǔ
xiāng pǔ
lǎo pǔ
biàn pǔ
méi pǔ
nóng pǔ
yě pǔ
jù pǔ
gāo pǔ
shào pǔ
zhú pǔ
yuán pǔ
dōng pǔ
kūn pǔ
xiàn pǔ
qióng pǔ
yì pǔ
zhèng pǔ
jìn pǔ
xiān pǔ
tíng pǔ
cài pǔ
táng pǔ
chéng pǔ
xuán pǔ
chūn pǔ
⒈ 古地名， 郑之圃田，在今河南省中牟县西南。相传为列子所居。
引《列子·天瑞》：“子列子居郑圃，四十年人无识者。国君、卿大夫眎之，犹众庶也。”
杨伯峻集释：“郑之圃田 ……今河南中牟县西南之丈八沟及附近诸陂湖，皆其遗蹪。”
唐李白《赠张公洲革处士》诗：“列子居郑圃，不将众庶分。”
明沉璟《义侠记·解梦》：“郑圃残蕉， 邯郸一枕，醒后偏縈方寸。”
⒉ 指列子的学说和文字。
引明胡应麟《少室山房笔丛·九流绪论上》：“柳子厚、洪景卢左袒郑圃者也， 高似孙、林希逸左袒漆园者也。然率举一端，未极二家之造，大抵列之文法， 庄之文奇。”