kē bīng
kē shì
kē jiè
kē chà
kē lǜ
kē biǎn
kē máng
kē pìn
kē shé
kē xíng
kē bàn
kē huàn
kē chén
kē jiǎn
kē zhì
kē jié
kē zhǎng
kē pèi
kē jí
kē dòu
kē jǔ
kē bǎi
kē lìng
kē xué
kē jiù
kē zuì
kē shì
kē liǎn
kē zǐ
kē qǔ
kē xū
kē shēng
kē yí
kē bié
kē shì
kē jì
kē mài
kē zhé
kē xiàn
kē fǔ
kē dì
kē fá
kē kè
kē suǒ
kē yáo
kē bō
kē chāo
kē fáng
kē xiào
kē dì
kē cè
kē diào
kē chá
kē rǎo
kē jí
kē zhī
kē xíng
kē zhì
kē běn
kē nà
kē gé
kē dào
kē suàn
kē pàn
kē fū
kē duì
kē yè
kē suì
kē zhào
kē zhàng
kē zhì
kē fā
kē bān
kē wǎng
kē chū
kē fēn
kē jué
kē mù
kē mì
kē dìng
kē míng
kē jiào
kē cān
kē jīng
kē tào
kē yào
kē wén
kē zhēng
kē yì
kē wèn
kē xū
kē yì
kē shū
kē xiǎn
kē yuán
kē jiàng
kē zé
kē yuē
kē huàn
kē shuì
kē róng
kē kǎo
kē lǜ
kē tiáo
kē pài
kē chē
kē shǒu
kē wù
kē jìn
kē fàn
kē chāo
kē pǐn
kē mǎi
kē jù
kē chǔ
kē fàn
kē fǎ
kē sōng
kē shì
kē lì
kē yán
kē hùn
kē chéng
kē jì
kē àn
kē duàn
kē jiǎ
kē jiǎn
kē jiào
kē suàn
kē zuò
kē zé
kē jù
kē bǐ
kē tuǒ
kē téng
kē niè
kē rèn
kē pǔ
kē jí
kē jué
kē jiǎn
kē tóu
kē zhǐ
kē hāo
kē gòng
kē bái
kē suǒ
kē jì
kē jìn
kē xué
kē duàn
kē chǎng
kē chéng
⒈ 亦作“科适”。谓依法贬谪，流徙戍边。亦指贬谪戍边的罪人。
引《史记·大宛列传》：“置居延、休屠以卫酒泉，而发天下七科适，及载糒给贰师。”
张守节正义：“音讁。 张晏云：吏有罪一，亡命二，赘壻三，贾人四，故有市籍五，父母有市籍六，大父母有籍七：凡七科。 武帝天汉四年，发天下七科讁出朔方也。”
按，《汉书·武帝纪》作“科讁”。 汉桓宽《盐铁论·击之》：“甲士死於军旅，中士罢於转漕！仍之以科适，吏徵发极矣。”
明文徵明《顾春潜先生传》：“一切科讁，凡以瘠民裕上者，悉蠲放之。”
科kē(1)（名）学术或业务的类别：～目｜文～｜理～｜牙～｜眼～。(2)（名）行政机关或某些机构的行政部门按工作性质分设的单位：秘书～｜财务～。(3)（名）生物学上指同一目的生物按照彼此相似的特征再分为若干群；每一群叫一科。如松柏目有松科、杉科、柏科等。科kē（动）〈书〉判定（刑罚）：～以罚金。科kē（名）古装戏曲剧本中；指示角色表演动作时的用语；如笑科、饮酒科等。
谪读音：zhé谪zhé(1)（动）〈书〉封建时代高级官吏因罪被罚降职或流放。(2)（动）〈书〉指神仙受了处罚；降到人间（迷信）：有人把李白称为～仙人。(3)（动）〈书〉责备；指摘：众人交～。