qiān hé
bàn huò
chún hé
cān hé
rén hé
dǎo hé
jí hé
fēng hé
yuán hé
jì hé
yì hé
lín hé
zhì hé
jiāo hé
tí hé
yì hé
liù hé
chuǎn hé
hè hé
qīn hé
zá hé
qíng hé
tián hé
qiú hé
nuǎn huo
zhuó hé
shěn hé
zhòng hé
yuán hé
chán hé
huá hé
qià hé
shī hé
xié hé
guāi hé
niē huò
qì hé
bī hé
chān huo
tóng hé
chūn hé
xiáng hé
jìng hé
jūn hé
tài hé
shǒu hé
xiào hé
fǔ hé
sháo hé
sā hé
hóng hé
chān huo
yīn hé
qǐng hé
sì hé
wù hé
huì hé
jī hé
yī hè
qīng hé
fǔ hé
jià hé
shí hé
gōng hé
gēng hè
xié hé
yí hé
luán hé
ōu hé
zuó hé
ān hé
níng hé
bù hé
guǐ hé
sī hé
wěi hé
zhēn hé
jiě hé
jīng hé
fù hé
hū hé
chún hé
xián hé
xié hé
bǎi hè
qiān hé
huǎn hé
bá hé
qín hé
cān hé
qī hú
chǔ hé
qīn hé
ruǎn hé
yán hé
róng hé
chóng hé
xiē hé
gǔ hé
kāng hé
jiā hé
tōng hé
còu hé
pèng hé
luán hé
suí he
xuān hé
zhòu hé
lěi hé
huái hé
ruǎn huo
yīn hé
chàng hè
zhōng hé
lè he
lǚ hé
jié hé
zhōng hé
kuān hé
yōng hé
qián hé
xū hé
lè hé
chàn hé
dǎ hé
líng hé
hé hé
chóu hè
suí hé
chán hé
shuō he
wēn hé
yǐn hé
lián hé
wài hé
dà hé
quán hé
pēng hé
zǒng hé
gǎn hé
yù hé
chéng hé
pān hé
hán hé
nèi hé
bǎo hé
cuì hé
dài hé
huì hé
xī hé
chàng hé
guǎ hé
zhuī hé
èr hé
yì hé
yǎng hé
róng hé
jié hé
dié hé
hùn hé
gàn hé
shàn hé
rén hé
xǔ hé
shǔ hé
bǎo hé
huān hé
fū hé
biàn hé
chún hé
shāng hé
shén hé
shèn hé
yáng hé
wéi hé
jiá hé
huí hé
wén hé
xiāng hè
píng hé
xiáng hé
róu hé
hán hé
tiáo hé
shuō hé
fā hé
jiǎng hé
mín hé
sān hé
jiǔ hé
chàng hé
qí hé
chéng hé
jì hé
jì hé
dá hé
mì hé
mǎi hé
suí hé
yún huo
rè hé
quàn hé
jiān hé
zàn hé
fù hè
gòu hé
xiè hé
xuān hé
qǐ hé
jiǎo huo
fén hé
xī hé
rè huo
quán hé
bǎo hé
yān hé
pí hé
shàn hé
xié hé
lí hé
qū hé
gòng hé
wǎn hé
jiāo hé
róng hé
yōng hé
xiū hé
chōng hé
qiān hé
róu hé
xī hé
liú hé
míng hé
liǎng hé
yán hé
yáng hé
níng hé
jiù hé
xī hé
liáng hé
fèng hè
shāng hé
qíng hé
jí hé
yùn hé
yìng hè
xiū hé
⒈ 安和。
引《魏书·赵逸传》：“久之，拜寧朔将军、 赤城镇将，绥和荒服，十有餘年，百姓安之。”
唐司空图《太尉瑯琊王公河中生祠碑》：“内则颁宣朝旨，外则镇抚人心，竟用绥和，到今繄赖。”
清姚莹《噶玛兰台异记》：“黔首绥和，文身向化。”
绥suí(1)〈书〉(2)（形）要好。(3)（动）安抚。
和读音：hé,hè,huó,huò,hú[ hé ]1. 相安，谐调：和美。和睦。和谐。和声。和合（a.和谐；b.古代神话中象征夫妻相爱的两个神）。和衷共济。
2. 平静：温和。祥和。和平。和气。和悦。和煦。惠风和畅。
3. 平息争端：讲和。和约。和议。和亲。
4. 数学上指加法运算中的得数：二加二的和是四。
5. 连带：和盘托出（完全说出来）。和衣而卧。
6. 连词，跟，同：我和老师打球。
7. 介词，向，对：我和老师请教。
8. 指日本国：和服（日本式服装）。和文。大和民族。
9. 体育比赛不分胜负的结果：和棋。和局。
10. 姓。