shè shì
shè jī
shè jī
shè jǐng
shè cí
shè tīng
shè hù
shè yì
shè xuán
shè bèi
shè biàn
shè huò
shè yàn
shè yàn
shè sè
shè zhāng
shè jiān
shè zhàng
shè fáng
shè kē
shè guǐ
shè qí
shè cè
shè jiào
shè gǎng
shè wèi
shè jí
shè wèi
shè zhì
shè jìn
shè fàng
shè chǔ
shè cháo
shè fú
shè bài
shè bīng
shè shī
shè bǎi
shè áo
shè biàn
shè fó
shè fǔ
shè cuò
shè ruò
shè ài
shè jǐ
shè kǒu
shè xiǎng
shè xíng
shè jū
shè duān
shè jǐng
shè zuò
shè jìng
shè jù
shè chén
shè diàn
shè lùn
shè lì
shè huà
shè guǐ
shè róng
shè lǐ
shè shuì
shè jí
shè chǔ
shè guǎn
shè xīn
shè duó
shè dōng
shè lí
shè shēn
shè kuǎn
shè guó
shè jǐng
shè pǐn
shè fú
shè shě
shè lǜ
shè bǎn
shè jué
shè pèi
shè tà
shè yàn
shè yòng
shè chú
shè yǐn
shè xiǎng
shè gòng
shè yíng
shè yù
shè shǐ
shè shè
shè guān
shè xǐ
shè zhòng
shè jié
shè cí
shè jiàn
shè zhōng
shè jiān
shè xì
shè zhèng
shè dù
shè kè
shè piàn
shè wén
shè xiǎn
shè móu
shè jì
shè hú
shè jiào
shè yí
shè fú
liè jǐ
zhū jǐ
sǎ jǐ
shǒu jǐ
rán jǐ
jù jǐ
dùn jǐ
bàng jǐ
zhé jǐ
huà jǐ
liáo jǐ
yá jǐ
bì jǐ
dǎo jǐ
hǔ jǐ
sà jǐ
zǒu jǐ
jiāo jǐ
máo jǐ
dāo jǐ
mén jǐ
jiǎ jǐ
cháng jǐ
gē jǐ
chí jǐ
liè jǐ
héng jǐ
zhí jǐ
jiàn jǐ
cì jǐ
zhuàng jǐ
shè jǐ
xì jǐ
qǐ jǐ
dí jǐ
jīng jǐ
cì jǐ
diàn jǐ
lóng jǐ
yǎn jǐ
bīng jǐ
bā jǐ
duàn jǐ
jīn jǐ
shè jǐ
fān jǐ
lì jǐ
qiāng jǐ
sān jǐ
⒈ 谓立戟于门。
引唐代开始的用以表示高官身分的一种形式。语本《旧唐书·张俭传》：“唐制三品以上，门列棨戟， 俭兄弟三院门皆立戟，时人荣之，号为‘三戟张家’。”
设shè(1)（动）设立；布置：～防｜～宴。(2)（动）筹划：～计。(3)（动）假设：～想。(4)〈书〉（连）假如；倘若：假～有困难；应当相助。
戟读音：jǐ戟jǐ(1)（名）古代兵器；柄上装有枪尖；旁边附有月牙形锋刃。(2)（动）〈书〉刺激。