jiān wū
jiān duò
jiān tōu
jiān guǐ
jiān wū
jiān dù
jiān dào
jiān xié
jiān guǐ
jiān shuō
jiān chén
jiān shù
jiān lì
jiān jiān
jiān yù
jiān wéi
jiān zāng
jiān yú
jiān wéi
jiān fú
jiān mèi
jiān kè
jiān xū
jiān jiàn
jiān zhuàng
jiān zhàn
jiān zéi
jiān xié
jiān kuài
jiān wéi
jiān xì
jiān xiǎo
jiān mìng
jiān háo
jiān fēi
jiān fǎ
jiān xíng
jiān gù
jiān nì
jiān guài
jiān xióng
jiān jì
jiān dié
jiān tú
jiān yán
jiān qián
jiān xìn
jiān fū
jiān wàng
jiān shāng
jiān qín
jiān nì
jiān qiáng
jiān wěi
jiān è
jiān lǜ
jiān wán
jiān xìn
jiān wǎng
jiān wěi
jiān móu
jiān xiá
jiān huá
jiān lì
jiān huí
jiān rén
jiān xìng
jiān fàn
jiān guān
jiān lán
jiān méng
jiān tān
jiān xiá
jiān tè
jiān shuò
jiān xiān
jiān dú
jiān dǎng
jiān wǎng
jiān zǐ
jiān é
jiān péng
jiān sè
jiān yán
jiān é
jiān huá
jiān niè
jiān jiù
jiān nìng
jiān sī
jiān lù
jiān zhào
jiān jué
jiān huì
jiān piàn
jiān qī
jiān yóu
jiān zhù
jiān dù
jiān wēi
jiān jié
jiān mín
jiān biàn
jiān bì
jiān yín
jiān jiǎo
jiān wéi
jiān qiáng
jiān rén
jiān dào
jiān shì
jiān jiǎo
jiān luàn
jiān bào
jiān chán
jiān xiàng
jiān sù
jiān bì
jiān chāng
jiān chán
jiān guǐ
jiān xiào
jiān dǎn
jiān xiōng
jiān xiǎn
jiān běn
jiān shēng
jiān shù
jiān yá
jiān chǎn
jiān fù
jiān xīn
jiān shì
jiān fēng
jiān duān
jiān qíng
jiān tōng
jiān mén
jiān diāo
jiān zāng
jiān yǐn
jiān quán
jiān qiǎo
jiān niè
jiān zhà
jiān tài
tóng péng
yín péng
qīn péng
fēn péng
liáo péng
bāng péng
yǒu péng
zhēn péng
bīn péng
yàn péng
liáng péng
xián péng
dòu péng
bèi péng
èr péng
yàn péng
jiāo péng
dǔ péng
qún péng
de péng
xiāng péng
jiǔ péng
bǎi péng
gāo péng
dǎng péng
jiān péng
jiāo péng
yóu péng
lián péng
miàn péng
shí péng
shī péng
hán péng
wú péng
céng péng
lǚ péng
pàn péng
lín péng
jiā péng
⒈ 犹奸党。参见“姦党”。
引宋范成大《白狗峡》诗：“石磯铁色顽，相望如姦朋。”
奸jiān(1)（形）奸诈：～笑｜～计。(2)（形）不忠于国家（或君主）：～臣。(3)（名）出卖国家、民族或阶级利益的人：汉～｜内～｜为党除～。(4)〈口〉（形）自私；取巧：藏～耍滑。奸jiān（动）奸淫：通～｜强～。
朋读音：péng朋péng(1)（名）朋友：良～｜宾～满座。(2)（名）〈书〉结党：～比为奸。(3)（名）〈书〉伦比：硕大无～。