fàn huàn
bì huàn
shuǐ huàn
xiāo huàn
rǎng huàn
lǜ huàn
guó huàn
dào huàn
sì huàn
pī huàn
zhòng huàn
luàn huàn
wéi huàn
biān huàn
wú huàn
sān huàn
wài huàn
guò huàn
hòu huàn
jìn huàn
rǎn huàn
léi huàn
bèi huàn
tiān huàn
lì huàn
dà huàn
xiāo huàn
rén huàn
huǒ huàn
yàn huàn
jiù huàn
xiōng huàn
gòu huàn
yǎn huàn
kòu huàn
bìng huàn
yōu huàn
fáng huàn
shēng huàn
dǔ huàn
lí huàn
hài huàn
sù huàn
shì huàn
gòng huàn
bù huàn
jiān huàn
cháng huàn
xù huàn
jiāo huàn
dú huàn
yí huàn
xiǎo huàn
gòu huàn
miǎn huàn
huò huàn
jiù huàn
gōng huàn
kǔ huàn
shì huàn
wēi huàn
nèi huàn
mǐ huàn
yí huàn
yǐn huàn
zāi huàn
jí huàn
jù huàn
zāo huàn
yǎng huàn
tōng huàn
dù huàn
fēng huàn
liáo huàn
pín huàn
⒈ 谓济人于患难。
引明刘基《春秋明经·莒人伐我东鄙》：“凡书‘救’者，皆善其恤患而解纷也。”
救济遭受祸患的人。 《后汉书·皇后纪论》：“故知持权引谤，所幸者非己；焦心卹患，自强者唯国。”
南朝陈徐陵《为贞阳侯与太尉王僧辩书》：“黄河白日，亟亶诚言，分灾卹患，事非虚旨。”
唐皮日休《春秋决疑》：“故春秋之时，灭人国者多，救人国者鲜， 仲尼旌其卹患也。”
恤xù(1)（动）〈书〉顾虑；忧虑：不～人言。(2)（动）怜悯：怜～｜体～。(3)（动）救济：抚～。
患读音：huàn患huàn(1)（名）祸害；灾难：～难｜水～。(2)（动）忧虑：忧～｜～得～失。(3)（动）害（病）：～病｜～者。