wéi zhòng
wéi jiào
wéi xīn
wéi dé
wéi sú
wéi méng
wéi zhāng
wéi bèi
wéi dí
wéi ào
wéi fàn
wéi chuǎn
wéi yù
wéi fù
wéi miù
wéi dào
wéi jì
wéi miè
wéi rǎo
wéi wù
wéi lí
wéi cuò
wéi shuǎng
wéi gé
wéi fá
wéi hé
wéi tiān
wéi wǔ
wéi yuē
wéi bèi
wéi zhì
wéi náo
wéi màn
wéi mǎo
wéi nì
wéi liàn
wéi fāng
wéi hán
wéi cháng
wéi fú
wéi mìng
wéi jiàn
wéi nán
wéi huān
wéi hài
wéi zhōng
wéi guǐ
wéi fǎn
wéi shǔ
wéi shùn
wéi yì
wéi hèn
wéi yuè
wéi zǔ
wéi nóng
wéi jǐng
wéi fú
wéi fǎ
wéi pàn
wéi jì
wéi lǐ
wéi jīng
wéi dài
wéi tiáo
wéi dù
wéi lǐ
wéi yán
wéi bì
wéi fǎn
wéi gàn
wéi bīng
wéi jìn
wéi bèi
wéi qīn
wéi kuò
wéi pàn
wéi lìng
wéi rào
wéi yì
wéi jù
wéi ài
wéi bào
wéi zhì
wéi kē
wéi wǔ
wéi xiàn
wéi wù
wéi jiǎo
wéi èr
wéi shì
wéi wǔ
wéi qì
wéi cái
wéi nián
wéi lì
wéi duò
wéi cái
wéi jiān
wéi bǔ
wéi nì
wéi gé
wéi quē
wéi fēi
wéi biàn
wéi lì
wéi jiù
wéi kàng
wéi bié
wéi wán
wéi qī
wéi lǜ
wéi yì
wéi jù
wéi tǒng
wéi cóng
wéi shí
wéi luàn
wéi shì
fǎn lì
bèi lì
hàn lì
hěn lì
fú lì
jiāo lì
pǐ lì
xié lì
chà lì
pì lì
shǒu lì
huò lì
jī lì
xiǎn lì
sù lì
hūn lì
bèi lì
chǎn lì
cán lì
liáo lì
jǐng lì
qǔ lì
gān lì
zhì lì
qiū lì
zéi lì
màn lì
guān lì
lǐn lì
cuò lì
cī lì
jí lì
tāo lì
zuò lì
fēng lì
fú lì
liáo lì
jiāo lì
jiū lì
xiāng lì
měng lì
bèi lì
lí lì
guāi lì
chuǎn lì
xì lì
guǐ lì
qián lì
miù lì
pī lì
zhí lì
zhì lì
shuǐ lì
yā lì
láng lì
jiāo lì
jiù lì
yè lì
fú lì
gū lì
qiáng lì
chǎn lì
fèn lì
páng lì
sà lì
bù lì
zhì lì
rěn lì
zhǐ lì
nüè lì
jué lì
è lì
wěi lì
kuáng lì
liào lì
guài lì
cū lì
liáo lì
liáo lì
hàn lì
bì lì
jiàng lì
chǔn lì
guǎng lì
qī lì
ào lì
zhí lì
liáo lì
xiǎo lì
pàn lì
hěn lì
kuāng lì
pàn lì
hěn lì
zhòng lì
zāi lì
zhōu lì
qǔ lì
yóu lì
gāng lì
xiǎn lì
bào lì
bǐ lì
tiǎn lì
yí lì
juàn lì
lì lì
pì lì
wéi lì
xiào lì
dēng lì
fù lì
zuì lì
xiōng lì
sà lì
xū lì
fú lì
zuì lì
lì lì
qiān lì
jiǎo lì
zhà lì
màn lì
jiǎo lì
zào lì
wǎng lì
là lì
jié lì
⒈ 违背。
引《后汉书·范升传》：“时难者以太史公多引《左氏》， 升又上太史公违戾《五经》，谬孔子言。”
宋叶适《淮西论铁钱五事状》：“况经收换，朝廷为民之意已足；如有违戾，惩治大吏一人，自然震耸用命。”
范文澜蔡美彪等《中国通史》第三编第七章第四节：“元始天尊讲十戒，第一戒不得违戾父母师长，反逆不孝。”
⒉ 抵触；不一致。
引晋袁宏《后汉纪·光武帝纪二》：“谢尚书不量力，内与萧王违戾，外失河北之心，公所知也。”
明陈继儒《读书镜》卷四：“李师中平日讲论，多与荆公违戾，及公权盛， 李欲合之。”
瞿秋白《赤都心史》一：“粗野而有楞角的色彩，调和中有违戾的印象。”
⒊ 乖谬；不合情理。 宋陈师道《策问》之五：“太史公之论六家， 班固之序九流，知其各有所长，亦各有所短也。至荀卿之非十二子，则咸无取焉。
引庄休之语道术，又皆出於圣人，其故何也？乌有同出於道而无一可取？其违戾莫甚於此。”
清李慈铭《越缦堂读书记·古微堂集》：“《古微堂外集》又詆諆先儒，指斥近献，尤多违戾很愎之言，亦不足与辨。”