kòu chú
kòu zǎi
kòu jiǎn
kòu zhái
kòu jiǎo
kòu hé
kòu zhù
kòu làng
kòu jiǎo
kòu huǒ
kòu dìng
kòu zhōng
kòu shā
kòu huán
kòu wèn
kòu kè
kòu tí
kòu é
kòu bù
kòu fā
kòu mén
kòu xián
kòu shé
kòu hù
kòu nà
kòu guān
kòu shuǐ
kòu biān
kòu kòu
kòu kuǎn
kòu bá
kòu kè
kòu qǐng
kòu zi
kòu xiù
kòu qiē
kòu tou
kòu xīn
kòu liú
kòu chǐ
kòu ér
kòu hūn
kòu tīng
kòu xián
kòu lán
kòu chí
kòu fēn
kòu dāo
kòu bèi
kòu suàn
kòu mǎ
kòu fēi
kòu dǐ
kòu yā
kòu qiú
kòu tiān
kòu jī
kòu yā
kòu jiàn
kòu jì
kòu qì
kòu yǎn
kòu jiōng
kòu pàn
kòu qì
yún jiōng
quán jiōng
yán jiōng
qǐ jiōng
lín jiōng
xiàn jiōng
míng jiōng
xuán jiōng
huí jiōng
shān jiōng
kòu jiōng
qǐ jiōng
chán jiōng
gù jiōng
dì jiōng
jīn jiōng
suǒ jiōng
héng jiōng
luán jiōng
huáng jiōng
jì jiōng
chái jiōng
zhū jiōng
tiān jiōng
yōu jiōng
zǎo jiōng
hù jiōng
fó jiōng
guàn jiōng
zhōng jiōng
jìn jiōng
jī jiōng
yán jiōng
wù jiōng
jī jiōng
yú jiōng
gāo jiōng
sōng jiōng
guān jiōng
⒈ 叩门，敲门。
引宋梅尧臣《和希深避暑香山寺》：“有客乘新霽，云林共扣扃。”
宋陈鹄《耆旧续闻》卷七：“曹不可隐，具言有女子每夕扣扃而至。”
⒉ 谓扣门献策。
引汉桓宽《盐铁论·复古》：“故未遑扣扃之义，而録拘儒之论。”
扣kòu(1)本义：套住；搭住。(2)（名）器物口朝下放置或覆盖别人的东西：把碗～在桌子上。(3)（动）扣留；扣押：把犯人～起来。(4)（动）从原数额中减去一部分：～除｜不折不～。(5)（名）（～儿）扣子：强～儿｜系一个活～儿。(6)（名）（～儿）扣子：衣～。(7)（动）螺纹的一圈叫一扣：拧了三～。
扃读音：jiōng扃jiōng(1)（名）从外面关门的闩、钩等：门户无～。(2)（动）关门：～户闭门。